آموزش بورس

نسبت PEG (قیمت به درآمد به نرخ رشد) چیست؟ بررسی نحوه محاسبه و تفاوت آن با P/E

نسبت PEG (Price/Earnings to Growth Ratio) یا نسبت قیمت به درآمد به نرخ رشد، معیاری برای ارزش‌گذاری مالی است که ارتباط میان قیمت سهم، سود فعلی و نرخ رشد شرکت را نشان می‌دهد. این نسبت با در نظر گرفتن رشد سود هر سهم، دیدی جامع‌تر و دقیق‌تر از نسبت P/E ارائه می‌کند و به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد ارزش ذاتی شرکت را با توجه به چشم‌انداز رشد آن ارزیابی کنند. PEG به شناسایی سهامی کمک می‌کند که نسبت به رشد مورد انتظارشان کمتر یا بیشتر از ارزش واقعی قیمت‌گذاری شده‌اند. این شاخص به‌ویژه در مورد شرکت‌های با رشد بالا که معمولا P/E بالایی دارند کاربرد دارد و نشان‌دهنده همخوانی قیمت فعلی سهم با پتانسیل رشد آن در آینده است.

  • برای آشنایی بیشتر با انواع روش‌های ارزش‌گذاری سهام مطالعه مقاله ارزش گذاری پیشنهاد می‌شود.

نحوه محاسبه نسبت PEG سهام

نسبت PEG یا نسبت قیمت به درآمد به نرخ رشد، از تقسیم نسبت P/E بر نرخ رشد پیش‌بینی شده درآمدها محاسبه می‌شود. بنابراین برای محاسبه، ساختار PEG، بر سه فاکتور مهم استوار است:

قیمت سهام: قیمت یک سهم، قیمت فعلی آن در بازار است که نیازی به تخمین ندارد.

سود هر سهم (EPS): دو رویکرد کلی برای سود هر سهم وجود دارد. اولین مورد استفاده از سود یک شرکت از سال گذشته (12 ماه گذشته) است که معمولا به عنوان سود TTM شناخته می‌شود. مزیت این روش این است که نیازی به تخمین ندارد. سودهای گذشته در صورت‌های مالی شرکت گزارش می‌شود. نکته مهم آن است که سود گذشته ممکن است منعکس‌کننده چشم‌انداز آینده شرکت نباشد. در نتیجه، برخی از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند با استفاده از انواع روش‌های تحلیلی و ارزش‌گذاری سود آتی شرکت را برآورد کنند.

نرخ رشد مورد انتظار: همانند سودهای آتی، نرخ رشد مورد انتظار در آینده، نیازمند برآوردهایی با استفاده از روش‌های تحلیلی است. اگر شرکت برنامه‌ای برای توسعه یا تغییر در درآمدها و هزینه‌ها نداشته و وضعیت نسبتا ثابتی داشته باشد، می‌توان تخمین نرخ رشد را بر اساس نرخ‌های رشد گذشته در نظر گرفت. در غیر اینصورت باید حتما نوسانات احتمالی در برآوردها لحاظ شود. بنابراین با توجه به نوساناتی که می‌تواند در مفروضات سود آتی و نرخ رشد وجود داشته باشد، اغلب نسبت‌های قیمت به درآمد به نرخ رشد را با استفاده از مفروضات مختلف محاسبه می‌کنند. این محاسبات مختلف، می‌تواند به نتایج بسیار متفاوتی منجر شود.

با توجه به موارد گفته شده، فرمول PEG در ذیل آمده است:

PEG = P/E / g

g: نرخ رشد مورد انتظار (نرخ رشد باید به عدد بدون درصد نوشته شود. برای مثال اگر نرخ رشد 7 درصد است باید به جای g عدد 7 را قرار داد)

P/E: نسبت قیمت به سود

**نکته مهم: اگر برای محاسبه PEG نسبت قیمت به سود TTM ملاک قرار گیرد، نرخ رشد باید گذشته‌نگر باشد و اگر نسبت قیمت به سود، برآوردی از آینده باشد، نرخ رشد نیز باید برای آینده برآورد شده باشد.

نحوه تفسیر نسبت قیمت به درآمد به نرخ رشد

به عنوان یک قاعده کلی، نسبت PEG هرچه به صفر نزدیک‌تر باشد بیانگر آن است که یک سهام قیمت مناسبی دارد یا حتی کمتر از قیمت ذاتی ارزش‌گذاری شده است. نسبت قیمت به درآمد به نرخ رشد بالاتر نشان می‌دهد که یک سهم بیش از ارزش ذاتی، ارزش‌گذاری شده است. به بیان دیگر، با تجزیه و تحلیل این نسبت می‌توان دریافت که شرکت‌هایی با مقادیر PEG بین 0 تا 1، سهامی ارزنده دارند و ممکن است بازدهی بالاتری در آینده داشته باشند. شرکت‌هایی که PEG بالاتر از یک دارند، گران هستند و احتمالا نمی‌توان انتظار بازدهی مطلوبی از سهام آن‌ها در آینده داشت. البته این اعداد معیار کافی برای سنجش نیستند و ممکن است در قیاس با سایر سهام کاربرد بهتری داشته باشد.

لازم به توضیح است که سرمایه‌گذاران نباید به طور انحصاری به نسبت PEG یا هر معیار مالی دیگری تکیه کنند. علاوه بر این، فقط به این دلیل که نسبت PEG یک شرکت کمتر یا بیشتر از یک است، نمی‌توان گفت که معیار کافی برای ارزیابی یک سرمایه‌گذاری وجود دارد، چرا که با توجه به برآوردهای مربوط به نسبت PEG و عدم قطعیت رشد آینده هر شرکت، باید از این نسبت به عنوان یکی از عوامل متعدد در ارزیابی هر سرمایه‌گذاری استفاده کرد.

نسبت PEG منفی به چه معناست؟

نسبت منفی پی ای جی (قیمت به درآمد به رشد) نشان می‌دهد که ممکن است شرکت مدنظر زیان‌ده باشد، یعنی نسبت قیمت به سود عددی مثبت نبوده است. یا ممکن است نرخ رشد آن منفی باشد که در هر دو حالت نشان می‌دهد شرکت وضعیت چندان مناسبی ندارد. با این حال، دقت در تجزیه و تحلیل بنیادی شرکت و درک دلایل منفی بودن نسبت PEG قبل از تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری، مهم است.

مزایای نسبت قیمت به درآمد به نرخ رشد

استفاده از نسبت پی ای جی مزایای بسیاری دارد که در ادامه تشریح شده‌اند:

ارزش‌گذاری کل‌نگر: نسبت PEG با ادغام نسبت قیمت به درآمد (P/E) و نرخ رشد سود، ارزیابی جامع‌تری از سرمایه‌گذاری در سهام ارائه می‌دهد. این روش جامع به سرمایه‌گذاران قدرت می‌دهد تا درک دقیقی از ارزش سهام داشته باشند تا درآمدهای موجود را با فرصت‌های رشد آینده تلفیق کنند. با ترکیب این عوامل، نسبت قیمت به درآمد به رشد چشم‌انداز کامل‌تر و روشن‌تری ارائه می‌دهد و سرمایه‌گذاران را قادر می‌سازد تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. این رویکرد نه تنها عملکرد مالی فعلی را ارزیابی می‌کند، بلکه مسیر آینده شرکت را نیز پیش‌بینی می‌کند.

تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای: نسبت‌ PEG به راحتی شرکت‌های یک صنعت را با هم مقایسه می‌کند. با در نظر گرفتن این نسبت، سرمایه‌گذاران می‌توانند سهامی را شناسایی کنند که نه تنها کمتر از ارزش ذاتی، معامله می‌شوند، بلکه چشم‌انداز رشد قوی‌تری نیز دارند و تصمیم‌های سرمایه‌گذاری بهتری را ممکن می‌سازند.

ارزیابی ریسک: نسبت قیمت به درآمد به رشد به سرمایه‌گذاران در سنجش ریسک سهام کمک می‌کند. با شناسایی سهام ارزان با پتانسیل رشد قوی، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات استراتژیک بگیرند و شانس بازدهی مطلوب خود را به حداکثر برسانند و در عین حال ریسک‌های مرتبط را به حداقل برسانند. بنابراین نسبت PEG به عنوان یک ابزار ارزشمند در کمک به سرمایه‌گذاران در انتخاب سرمایه‌گذاری آگاهانه و محتاطانه عمل می‌کند.

تمرکز بر سرمایه‌گذاری بلندمدت: نسبت پی ای جی بر رشد سود در طول زمان تاکید دارد. با تمرکز بر پتانسیل درآمد آتی سهام، سرمایه‌گذاران می‌توانند به راحتی تصمیماتی اتخاذ کنند که با اهداف سرمایه‌گذاری بلندمدت آن‌ها هماهنگ باشد.

شناسایی سریع: نسبت‌ PEG به عنوان ابزاری برای شناسایی کارآمد سهام ارزنده عمل می‌کند و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا به سرعت سهامی را شناسایی کنند که دارای چشم‌انداز رشد قوی هستند. این امر فرآیند انتخاب سهام را تسریع می‌کند و در زمان صرفه‌جویی می‌کند.

معایب نسبت قیمت به درآمد به نرخ رشد

استفاده از نسبت قیمت به درآمد به رشد علاوه بر مزایای فوق، دارای معایبی نیز است:

تکیه بر پیش‌بینی‌های آینده: نسبت PEG به شدت به پیش‌بینی‌های دقیق رشد سود بستگی دارد. تکیه بر این پیش‌بینی‌ها می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد، زیرا ممکن است، پیش‌بینی‌ها همیشه آن‌طور که انتظار می‌رود محقق نشوند و منجر به ارزیابی‌های نادرست و تصمیم‌های سرمایه‌گذاری شود.

نادیده گرفته شدن شرایط خاص شرکت: نسبت پی ای جی شرایط خاص شرکت مانند کیفیت مدیریت، مزیت‌های رقابتی و پویایی بازار را نادیده می‌گیرد. در واقع این نسبت فرض می‌کند که همه شرکت‌ها با نسبت PEG مشابه برابر هستند، که ممکن است اینطور نباشد و منجر به انتخاب‌های نادرست سرمایه‌گذاری شود.

محدود برای مقایسه صنایع مختلف: مقایسه نسبت PEG در صنایع مختلف می‌تواند گمراه‌کننده باشد. صنایع با الگوهای رشد متفاوت، ممکن است با استفاده از PEG یکسان به طور دقیق ارزیابی نشوند.

تفاوت PEG و نسبت P/E

نسبت P/E یکی از ابزارهای اصلی تحلیل بنیادی است و قیمت سهام را نسبت به سود فعلی هر سهم اندازه‌گیری می‌کند. این نسبت صرفا بر داده‌های مالی جاری شرکت تمرکز دارد و چشم‌انداز رشد آینده شرکت را لحاظ نمی‌کند. محدودیت اصلی P/E در ناتوانی آن برای تحلیل رشد آتی شرکت دیده می‌شود. نسبت PEG برای جبران محدودیت‌های نسبت P/E ایجاد شده است. این نسبت علاوه بر P/E، نرخ رشد سالانه سود شرکت را نیز در محاسبات لحاظ می‌کند. نرخ رشد می‌تواند بر اساس داده‌های گذشته (گذشته‌نگر) یا پیش‌بینی‌های آتی (مورد انتظار) محاسبه شود. PEG به صورت ضریب P/E تقسیم بر نرخ رشد مورد انتظار سهام تعریف می‌شود و دیدگاهی پویاتر و آینده‌نگر ارائه می‌دهد.

در مقایسه این دو نسبت، P/E تنها وضعیت فعلی سودآوری شرکت را نشان می‌دهد، در حالی که PEG توانایی تحلیل ارزش سهام با توجه به پتانسیل رشد را دارد. نسبت PEG تصویری کامل‌تر و روشن‌تر از وضعیت ارزشی سهام ارائه می‌دهد و دقت بیشتری در پیش‌بینی قیمت‌ها نشان می‌دهد. این نسبت برای شرکت‌های دارای رشد بالا، مانند صنایع فناوری، مناسب‌تر است و برای سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت ابزار بهتری محسوب می‌شود. به طور کلی، PEG روشی کامل‌تر و دقیق‌تر برای ارزش‌گذاری سهام فراهم می‌کند.

نتیجه‌گیری

نسبت PEG که ماحصل تقسیم نسبت P/E بر نرخ رشد مورد انتظار درآمدهای یک شرکت است، یک معیار نسبتا جامع برای ارزش‌گذاری سهام شناخته می‌شود. نسبت پی ای جی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا قیمت یک شرکت را در رابطه با پتانسیل رشد درآمد آتی آن ارزیابی کنند. در عین حال، نسبت PEG نباید تنها معیار ارزش‌گذاری سهام در نظر گرفته شود، چرا که رشد آینده باید تخمین زده شود و این امر ممکن است با خطا همراه شود. بنابراین این نسبت نباید جایگزین تجزیه و تحلیل بنیادی صورت‌های مالی و در نظرگرفتن سایر عوامل شود.

5/5 - (1 رای)
نمایش بیشتر

لیلا لامعی

علاقه به علم اقتصاد، من را به سمت یادگیری و کسب مهارت در زمینه تولید محتوای تحلیلی در حوزه‌های اقتصادی به ویژه حوزه بازار سرمایه سوق داد. در این بین با اخذ مدرک MBA مدیریت مالی و کسب سابقه حضور بیش از 8 سال در نهادها و رسانه‌های مطرح اقتصادی سعی بر ایجاد محتوای با کیفیت و کاربردی دارم.

مقاله‌های مرتبط

one

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا