سرمایهگذاری رشدی چیست؟ آشنایی با ویژگی شرکتهای رشدی و استراتژی این روش

سرمایهگذاری رشدی یا سرمایهگذاری مبتنی بر رشد (Growth Investing) یکی از رویکردهای پرطرفدار در بازارهای مالی است که بر شناسایی و سرمایهگذاری در شرکتهایی تمرکز دارد که دارای پتانسیل رشد بالایی هستند. در این استراتژی، سرمایهگذاران بیشتر از ارزش فعلی شرکتها به توانایی آنها برای توسعه و افزایش سودآوری در آینده اهمیت میدهند. درواقع سرمایهگذاری رشدی به معنی تمرکز بر شرکتهایی است که انتظار میرود با سرعتی بالاتر از میانگین بازار یا صنعت خود رشد کنند. هدف اصلی سرمایهگذاری مبتنی بر رشد، کسب سود از افزایش قیمت سهام در بلندمدت است. سرمایهگذاران اغلب در شرکتهای کوچک یا در حال توسعه سرمایهگذاری میکنند، با این امید که نرخ سودآوری آنها از میانگین بازار بیشتر شود. این شرکتها معمولا درآمد خود را به جای توزیع به سهامداران، دوباره در تحقیق و توسعه، گسترش فعالیتها و نوآوری سرمایهگذاری میکنند تا سرعت رشد خود را حفظ کنند.
در این مقاله به معرفی سرمایهگذاری رشدی، انواع، ویژگیهای شرکتهای رشدی، نحوه انتخاب سهام رشدی، استراتژی، مزایا و معایب و همچنین تفاوت آن با سرمایهگذاری ارزشی پرداخته شده است.
انواع سرمایهگذاری رشدی
سرمایهگذاری رشدی بر داراییهایی تمرکز دارد که دارای پتانسیل و امکان رشد بالا در آینده هستند. این سبک از سرمایهگذاری معمولا به جای سود تقسیمی، بر افزایش ارزش دارایی در بلندمدت تکیه دارد. در ادامه به انواع داراییهای مناسب برای سرمایهگذاری مبتنی بر رشد پرداخته شده است.
سهام رشدی: این سهام به شرکتهایی تعلق دارد که رشد سریعی نسبت به سایر سهامها دارند و پتانسیل افزایش قیمت چشمگیری دارند. به این شرکتها، شرکت رشدی نیز گفته میشود و انتظار میرود که قیمت سهام آنها در آینده رشد مطلوبی داشته باشد.
صندوقهای ETF رشدی: صندوقهای ETF شامل سبدی از سهام رشدی هستند و به سرمایهگذاران کمک میکنند تا با تنوعبخشی به پرتفوی خود، ریسک را کاهش دهند.
سایر داراییها: داراییهایی مانند ملک و ارز دیجیتال نیز میتوانند گزینه مناسبی برای سرمایهگذاری رشدی باشند. ارزهای دیجیتال به دلیل پتانسیل رشد سریع و نوآوریهای فناوری جزو این داراییها محسوب میشوند. قیمت و ارزش ملک همواره در طولانی مدت با رشد همراه بوده است. به همین دلیل خرید املاک در مناطق در حال توسعه یا دارای زیرساختهای جدید نیز میتواند یک روش موثر برای سرمایهگذاری رشدی باشد.
ویژگیهای شرکتهای مناسب سرمایهگذاری رشدی
در سرمایهگذاری رشدی، افراد به دنبال شناسایی شرکتهایی هستند که پتانسیل رشد بالایی دارند و انتظار میرود که در آینده سودآوری خوبی داشته باشند. از همین رو لازم است که ابتدا ویژگیهای این شرکتهای رشدی شناسایی شود که در ادامه به بررسی هر یک از این ویژگیها پرداخته میشود.
نرخ رشد بالا: شرکتهای هدف در رویکرد سرمایهگذاری مبتنی بر رشد، باید نرخ رشد بالایی داشته باشند. این شرکتها سابقه یا پتانسیل رشد قابل توجهی در درآمد و سود دارند که مقدار آن از میانگین صنعت حوزه فعالیت خودشان بالاتر است.
تمرکز بر رشد بلندمدت: سرمایهگذاران رشدی به چشمانداز آتی شرکت بیش از عملکرد مالی کنونی آن توجه میکنند و حاضرند برای پتانسیل رشد آینده، قیمت بالاتری بپردازند.
نسبتهای قیمت بالا: در بازار انتظار میرود که شرکتهای رشدی در آینده پیشرفت قیمتی داشته باشند. به همین سبب قیمت سهام آنها اغلب نسبت به سود فعلیشان بیشتر است.
سود نقدی کم یا صفر: در سرمایهگذاری رشدی توجه سرمایهگذار به پتانسیل رشد شرکت در آینده است و نگاه بلندمدت به سرمایهگذاری دارد. از همین رو شرکتهای رشدی معمولا سود خود را برای توسعه مجدد سرمایهگذاری میکنند و سود نقدی کمی به سهامداران پرداخت میکنند یا اصلا پرداخت نمیکنند.
نوسانات بیشتر: در شرکتهای مناسب سرمایهگذاری مبتنی بر رشد به دلیل انتظارات بازار و گاهی نوپا بودن صنعت، ممکن است که قیمت سهام نوسانات بیشتری نسبت به شرکتهای تثبیتشده تجربه کند.
معیارهای انتخاب سهام در سرمایهگذاری رشدی
برای شناسایی سهام با پتانسیل رشد بالا، سرمایهگذاران از شاخصهای مالی مشخصی استفاده میکنند. برای شناسایی این سهام لازم است که سرمایهگذاران رشدی با تحلیل بنیادی وضعیت فعلی و گذشته شرکت، وضعیت آن را در آینده پیشبینی کنند. در بخش زیر به معیارهای انتخاب سهام رشدی برای سرمایهگذاری مبتنی بر رشد پرداخته شده است.
- رشد قوی درآمد و سود شرکت در طی فعالیتش
شرکتهای مناسب سرمایهگذاری رشدی باید در افق پیش روی خود رشد قوی درآمد داشته باشند. همچنین علاوه بر آن باید سود هر سهم (EPS) شرکت نیز در طی دوره فعالیتش یک روند صعودی داشته باشد.
- حاشیه سود بالا
حاشیه سود نشاندهنده سودآوری یک شرکت نسبت به فروش آن است. شرکتهایی با حاشیه سود پایدار و رو به رشد، نشانههایی از مدیریت مالی قوی دارند. به همین دلیل سهام شرکتهایی که حاشیه سود بیشتری دارند، گزینه مناسبی برای سرمایهگذاری رشدی به حساب میآیند. لازم به ذکر است که ممکن است این حاشیه سود در زمان سرمایهگذاری مقدار بالایی نباشد اما در بلندمدت بیشتر شود.
- بازده حقوق صاحبان سهام (ROE)
این شاخص نشان میدهد که شرکت چقدر از سرمایه سهامداران را به سود تبدیل میکند. افزایش یا ثبات در ROE نشاندهنده کارایی مدیریت در استفاده از سرمایه سهامداران است.
- عملکرد قوی سهام
سهام مناسب برای روش سرمایهگذاری مبتنی بر رشد باید روند صعودی داشته باشد. برای ارزیابی عملکرد سهام هر شخص باید با توجه به هدف سود و همچنین سهام مدنظر خود، درصدی برای پیشرفت قیمت سهام در طول زمان در نظر بگیرد. به طور مثال افزایش رشد دلاری 15 درصدی به عنوان یک عملکرد مثبت برای سهام در نظر گرفته میشود.
آموزش استراتژی سرمایهگذاری رشدی
برای ایجاد یک استراتژی موفق در سرمایهگذاری رشدی، لازم است که پس از شناسایی شرکتهایی با پتانسیل رشد بالا، با یک برنامه مالی طبق اهداف برای سرمایهگذاری اقدام کرد. در بخش زیر به معرفی مراحل مختلف استراتژی سرمایهگذاری رشدی پرداخته شده است.
1.تعیین اهداف و تحمل ریسک
در ابتدا باید سرمایهگذار نسبت به سرمایهای که دارد، اهداف مالی و میزان ریسکپذیری خود را مشخص کند.
2.تحلیل شرکتها
سرمایهگذار باید وضعیت شرکتهای موجود را تحلیل کند تا درنهایت بتواند شرکتی پیدا کند که ویژگیهای رشدی از جمله رشد بالای درآمد و سود، پتانسیل بازار بزرگ، مزیت رقابتی قوی و مدیریت توانمند را داشته باشد.
3.بررسی ارزشگذاری با نگاه به آینده
برای ارزشگذاری سهام باید از نسبتهای مالی مانند P/E و PEG (نسبت قیمت به درآمد به نرخ رشد) استفاده کرد تا پس از ارزیابی، یک سهام رشدی مناسب انتخاب شود. نسبت PEG اهمیت بیشتری نسبت به P/E دارد، زیرا علاوه بر قیمت و سود هر سهم، نرخ رشد آینده شرکت را نیز در نظر میگیرد و دیدگاه واقعبینانهتری از ارزش واقعی آن ارائه میدهد.
4.تنوعبخشی به سبد دارایی
برای مدیریت ریسک لازم است که سرمایهگذار در پرتفوی خود تنوع داشته باشد و همه سرمایه خود را تنها در یک سهام سرمایهگذاری نکند. به این ترتیب در صورت افت ارزش یک سهام، با رشد قیمت سهام دیگری، این زیان جبران میشود.
5.نگرش بلندمدت
سرمایهگذاری رشدی نیازمند صبر است، زیرا تحقق پتانسیل رشد یک شرکت ممکن است سالها به طول انجامد.
6.بررسی منظم پرتفوی
سرمایهگذار باید پرتفوی یا سبد دارایی خود را به طور منظم بررسی کند تا مطمئن شود شرکتهای سرمایهگذاری شده همچنان پتانسیل رشد خود را حفظ کردهاند. همچنین درصورت افت شدید و مدام قیمت یک دارایی یا به طور کلی تغییر وضعیت یک شرکت، برای تغییر استراتژی اقدام کند.
مقایسه سرمایهگذاری رشدی و سرمایهگذاری ارزشی
سرمایهگذاری رشدی و سرمایهگذاری ارزشی دو رویکرد متفاوت در بازارهای مالی هستند که هر دو متمرکز بر سرمایهگذاری هستند. هدف سرمایهگذاری ارزشی شناسایی سهامی است که کمتر از ارزش ذاتی یا دفتری خود قیمتگذاری شدهاند. سرمایهگذاران ارزشی معتقد هستند که ممکن است بازار قیمت سهام را پایینتر از ارزش واقعی آن تعیین کند. این شرکتها معمولا موقعیت تثبیتشدهای در بازار دارند، سودآور هستند و سود تقسیمی پرداخت میکنند. در مقابل، در سرمایهگذاری رشدی تمرکز اصلی بر شرکتها یا سهامهایی با پتانسیل رشد بالا است. این شرکتها معمولا سود تقسیمی پرداخت نمیکنند و بیشتر در صنایع نوآورانه مانند فناوری و انرژیهای تجدیدپذیر حضور دارند.
به دلیل اینکه سرمایهگذاری مبتنی بر رشد بر شرکتهای نوپا که ثبات کمتری دارند متمرکز است، سرمایهگذاران این رویکرد معمولا ریسک بیشتری را نسبت به سرمایهگذاران ارزشی میپذیرند، اما در صورت موفقیت، بازدهی بالاتری کسب میکنند.
پیشنهاد میشود برای آشنایی بیشتر با مفهوم سرمایهگذاری، مقاله سرمایهگذاری چیست؟ مطالعه شود.
مزایای سرمایهگذاری رشدی
درصورتی که سرمایهگذاری رشدی به درستی انجام شود، امکان کسب سود بالایی برای سرمایهگذاران وجود دارد. به طور کلی این روش دارای مزایایی برای سرمایهگذاران و شرکتها است که در ادامه به این موارد پرداخته شده است:
- سرمایهگذاری رشدی بر انتخاب سهام شرکتی تمرکز دارد که پتانسیل رشد بیشتری نسبت به میانگین صنعت خود دارد و فرصتهای بازدهی بالاتری فراهم میکند. به همین دلیل امکان کسب سود بالایی در این شیوه وجود دارد.
- شرکتهای رشدی درآمد خود را برای توسعه فعالیتها و گسترش بازار سرمایهگذاری میکنند، که این امر به افزایش قیمت سهام و ارزش سرمایه در آینده کمک میکند.
- این شرکتها اغلب برنامههای توسعهای بلندمدت و نوآوریهای مستمر دارند که آنها را در مسیر رشد قرار میدهد. سرمایهگذاران رشدی با سرمایهگذاری در این شرکتها، در افزایش رشد سهام آنها سهیم میشوند.
- در دورههای رشد اقتصادی و شتاب نوآوریها، سهام شرکتهای رشدی ممکن است عملکرد بهتری نسبت به میانگین بازار یا شرکتهای ارزشی داشته باشند.
- سرمایهگذاری مبتنی بر رشد با سرمایهگذاری در شرکتهای نوپا یا تازه تاسیس به پیشرفت و جذب سرمایه این شرکتها نیز کمک میکند.
معایب سرمایهگذاری رشدی
سرمایهگذاری رشدی با تمرکز بر رشد آینده داراییها و همچنین شرکتهای نوپا دارای پتانسیل بازدهی بالایی است اما ریسک بیشتری نیز دارد. در صورتی که این استراتژی به اشتباه انجام شود یا پیشبینیهای سرمایهگذار محقق نشود، امکان بروز زیان وجود دارد. به همین دلیل لازم است که سرمایهگذاران از معایب این روش آگاه باشند که در بخش زیر به بررسی این موارد در سرمایهگذاری مبتنی بر رشد پرداخته شده است.
- شرکتهای رشدی در مراحل اولیه توسعه خود، ثبات کمتری نسبت به شرکتهای بالغ دارند و ممکن است عملکرد آنها مطابق پیشبینیها نباشد. در این شرایط ممکن است که سرمایهگذار در رویکرد سرمایهگذاری به جای کسب سود، دچار زیان شود.
- به دلیل انتظارات بالای بازار از شرکتهای رشدی، واکنش سرمایهگذاران به اخبار مثبت یا منفی بسیار شدیدتر است، که منجر به نوسانات بیشتر در قیمت سهام میشود. این مسئله میتواند پیشبینیهای انجام شده در رویکرد سرمایهگذاری رشدی را با خطا مواجه کند.
- سهام رشدی بیشتر از سهام شرکتهای دارای ثبات تحت تاثیر شرایط اقتصادی قرار میگیرد و در زمان رکود یا کاهش تقاضا، عملکرد ضعیفتری نشان میدهد.
- قیمت سهام شرکتهای هدف سرمایهگذاری رشدی اغلب بر اساس پیشبینیهای خوشبینانه تعیین میشود. این پیشبینی خطری را به همراه دارد که سهام بالاتر از ارزش واقعی خود معامله شود.
- سرمایهگذاری مبتنی بر رشد معمولا در بخشهای خاصی مانند فناوری یا مراقبتهای بهداشتی متمرکز است که این صنایع در معرض ریسکهای خاص خود هستند.
- شرکتهای رشدی ممکن است برای مدت طولانی سودآور نباشند و سرمایهگذاران بیشتر روی موفقیتهای آینده آنها حساب میکنند. در صورتی که در آینده نیز به سوددهی نرسند، سرمایهگذاران دچار زیان میشوند.
جمعبندی
سرمایهگذاری رشدی یا سرمایهگذاری مبتنی بر رشد یک استراتژی در بازارهای مالی است که به دنبال سرمایهگذاری در شرکتهای دارای پتانسیل رشد بالا است. در این رویکرد ارزش فعلی شرکت ملاک نیست و رشد آن در آینده اهمیت دارد. معمولا سرمایهگذاران در شرکتهای نوپا یا تازه تاسیس را برای سرمایهگذاری رشدی انتخاب میکنند. در حالی که سرمایهگذاری رشدی پتانسیل بازدهی بالایی ارائه میدهد، با ریسکهای بیشتری از جمله نوسانات شدید قیمتی و احتمال ارزیابی بیش از حد همراه است. موفقیت در این مسیر، نیازمند تحقیق کافی، انتخابهای آگاهانه و مدیریت صحیح ریسک است. این استراتژی برای افرادی مناسب است که به دنبال سرمایهگذاری بلندمدت و پذیرش ریسک بیشتر هستند و میتوانند نوسانات بازار را تحمل کنند.