سطح حمایت و مقاومت در فارکس چیست؟ آموزش گام به گام ترسیم حمایت و مقاومت در فارکس

سطح حمایت و مقاومت در بازار فارکس به محدوده‌هایی از قیمت گفته می‌شود که در آن‌ها توازن میان عرضه و تقاضا دچار تغییر جدی می‌شود. در ناحیه حمایت، فشار تقاضا به‌قدری افزایش می‌یابد که مانع ادامه روند نزولی می‌شود و احتمال بازگشت یا توقف قیمت بالا می‌رود. در مقابل، در ناحیه مقاومت فشار عرضه غالب می‌شود و اجازه نمی‌دهد قیمت به‌راحتی از آن سطح عبور کند. معامله‌گران حرفه‌ای فارکس این سطوح را به‌عنوان نقاط کلیدی تصمیم‌گیری برای ورود یا خروج از معاملات در نظر می‌گیرند و آن‌ها را یکی از مهم‌ترین ابزارهای تحلیل تکنیکال در بازار ارز می‌دانند.

• مقاله پیشنهادی: سطوح حمایت و مقاومت در تحلیل تکنیکال و انواع آن

برای مثال، اگر جفت ارز EUR/USD چندین بار در محدوده ۱.۱۱۵۰ متوقف شود و از آن سطح به سمت پایین بازگردد، این سطح قیمتی به‌عنوان مقاومت شناخته می‌شود. همان‌طور که در نمودار مشاهده می‌شود، قیمت پس از رشد سریع به این سطح رسیده و هم‌زمان اندیکاتور استوکاستیک وضعیت اشباع خرید را نشان می‌دهد که می‌تواند نشانه‌ای از احتمال بازگشت یا اصلاح قیمت باشد.

اهمیت سطوح حمایت و مقاومت در فارکس

در ادامه به مهم‌ترین دلایل اهمیت این سطوح در بازار فارکس پرداخته می‌شود:

قدرت پیش‌بینی: تحقیقات نشان می‌دهد واکنش‌های مکرر قیمت به این محدوده‌ها می‌تواند به پیش‌بینی حرکت‌های کوتاه‌مدت کمک کند و دقت تحلیلگران را افزایش دهد.

مدیریت ریسک: معامله‌گران با استفاده از سطوح حمایت و مقاومت می‌توانند نقاط ورود و خروج کم‌ریسک‌تری تعیین کنند و احتمال زیان خود را کاهش دهند.

• مقاله پیشنهادی: مدیریت ریسک در فارکس چیست و چگونه انجام می‌شود؟

کاربرد در تحلیل تکنیکال: سطوح حمایت و مقاومت از ابزارهای اصلی در تحلیل تکنیکال محسوب می‌شوند که معامله‌گران با کمک آن‌ها نقاط احتمالی بازگشت یا ادامه روند قیمت را تشخیص می‌دهند. این سطوح نشان می‌دهند که بازار در چه محدوده‌ای تمایل دارد جلوی افت یا رشد بیشتر قیمت را بگیرد. استفاده از آن‌ها به معامله‌گران کمک می‌کند تصمیم‌های بهتری درباره ورود، خروج و مدیریت ریسک در معاملات خود بگیرند.

خوشه‌بندی سفارش‌ها: در بازار فارکس، سفارش‌های خرید و فروش معمولا پیرامون اعداد رند متمرکز می‌شوند و همین تجمع، موجب شکل‌گیری رفتار حمایتی یا مقاومتی در آن محدوده‌ها می‌شود.

انواع سطح حمایت و مقاومت در فارکس

انواع سطح حمایت و مقاومت در فارکس را می‌توان در چند دسته اصلی طبقه‌بندی کرد که هر دسته بسته به شرایط بازار می‌تواند نقش کلیدی در تحلیل ایفا کند:

حمایت و مقاومت افقی (استاتیک): این سطوح بر اساس سقف‌ها و کف‌های گذشته شکل می‌گیرند. وقتی قیمت بارها به یک سطح مشخص واکنش نشان دهد، آن سطح به‌عنوان حمایت یا مقاومت استاتیک در نظر گرفته می‌شود. برای مثال، اگر EUR/USD بارها از محدوده 1.1000 برگشته باشد، سطح 1.1000 به مقاومت معتبر تبدیل می‌شود.

حمایت و مقاومت داینامیک (پویا): این نوع سطوح همراه با حرکت قیمت تغییر می‌کنند و معمولا از ابزارهایی مانند خطوط روند یا میانگین‌های متحرک به دست می‌آیند. برای نمونه، مووینگ اوریج 50 یا 200 روزه اغلب نقش حمایت یا مقاومت متحرک را بازی می‌کند.

سطوح روانی (Psychological Levels): اعداد رند مثل 1.2000 یا 150.00 به دلیل تاثیر روانی روی ذهن معامله‌گران، گاهی تبدیل به سطوح حمایت و مقاومت می‌شوند. تریدرها اغلب سفارش‌های خود را در نزدیکی این اعداد ثبت می‌کنند و همین باعث واکنش‌های شدید قیمت می‌شود.

سطوح فیبوناچی: سطوح اصلاحی فیبوناچی مثل 38.2%، 50% یا 61.8% در تحلیل تکنیکال بسیار پرکاربرد هستند. این سطوح اغلب پس از یک روند قوی، محل توقف موقت یا بازگشت قیمت هستند. برای مثال، سطح اصلاحی 61.8% فیبوناچی در یک روند صعودی می‌تواند به‌عنوان یک حمایت قدرتمند عمل کند.

باندها و اندیکاتورها: ابزارهایی مانند باندهای بولینگر می‌توانند به‌صورت پویا محدوده‌هایی ایجاد کنند که نقش حمایت و مقاومت را بازی می‌کنند. وقتی قیمت به باند بالایی بولینگر می‌رسد، معمولا با فشار فروش مواجه می‌شود و بالعکس در باند پایینی فشار خرید افزایش می‌یابد.

آموزش ترسیم سطوح حمایت و مقاومت استاتیک

ترسیم سطح حمایت و مقاومت نیازمند دقت و رعایت چند گام کلیدی است. در ادامه مراحل اصلی آن توضیح داده می‌شود:

گام اول: انتخاب تایم فریم

ابتدا باید تایم‌ فریم مناسب برای تحلیل انتخاب شود. در معاملات کوتاه‌مدت یا روزانه معمولا تایم فریم‌های ۱۵ تا ۶۰ دقیقه‌ای استفاده می‌شوند. در مقابل، برای معاملات میان‌مدت، نمودارهای روزانه و چهار‌ساعته بیشتر کاربرد دارند. تایم فریم‌های بالاتر معمولا سطوح معتبرتری ایجاد می‌کنند و عموما مبنای اصلی برای تصمیم‌گیری محسوب می‌شوند.

گام دوم: شناسایی سقف‌ها و کف‌های نوسانی

سقف‌های نوسانی (swing highs) و کف‌های نوسانی (swing lows) نقاط بازگشتی مهم قیمت هستند. معامله‌گر باید این نقاط را روی نمودار پیدا کرده و خطوط افقی را از روی آن‌ها ترسیم کند. هرچه تعداد دفعاتی که قیمت به این نقاط واکنش نشان داده بیشتر باشد، آن سطح اهمیت و اعتبار بالاتری دارد.

گام سوم: تعریف زون به‌جای خط باریک

سطوح حمایت و مقاومت معمولا یک نقطه دقیق نیستند بلکه محدوده‌ای از قیمت را شامل می‌شوند. بنابراین به‌جای یک خط باریک، باید یک زون (ناحیه) تعریف شود. برای تعیین پهنای منطقی این زون می‌توان از شاخص ATR (Average True Range) استفاده کرد. به طور معمول ۰٫۵ تا ۱ برابر مقدار ATR می‌تواند پهنای مناسبی برای ناحیه حمایتی یا مقاومتی باشد. این روش باعث می‌شود اثر نویزهای قیمتی کاهش پیدا کند.

گام چهارم: اعتبارسنجی سطح قیمت

پس از ترسیم سطوح، باید اعتبار آن‌ها بررسی شود. معیارهای اصلی اعتبارسنجی شامل تعداد برخوردها، سرعت و شدت واکنش قیمت در گذشته، و همپوشانی با ابزارهای دیگر مثل خطوط فیبوناچی، پیوت پوینت یا میانگین‌ متحرک است. اگر یک سطح همزمان با چند ابزار تکنیکال دیگر تایید شود، اعتبار بیشتری خواهد داشت و احتمال واکنش آینده بازار به آن بالاتر می‌رود.

آموزش ۴ روش‌ تشخیص سطح معتبر حمایت و مقاومت در فارکس

سطوح حمایت و مقاومت در فارکس به ندرت یک نقطه دقیق هستند و معمولا به‌صورت ناحیه عمل می‌کنند، چون قیمت نوسان می‌کند و سفارش‌ها در یک بازه فشرده خوشه‌بندی می‌شوند. برای رسم خطوط حمایت و مقاومت در فارکس، سقف‌ها و کف‌های نوسانی واضح را روی تایم‌فریم‌های بالاتر مشخص می‌کند، سپس آن خط‌ها را به زون تبدیل می‌کند تا نویز معمول بازار جا بگیرد. نقش‌ها می‌توانند معکوس ‌شوند؛ مقاومت شکسته‌شده می‌تواند به حمایت تازه تبدیل شود و برعکس عمل کند.

در ادامه ۴ ابزار کاربردی برای پیدا کردن سطح حمایت و مقاومت معتبر در بازار فارکس بررسی شده است:

1) پیوت‌پوینت‌ها: سطح‌های محاسباتی روزانه، هفتگی و ماهانه هستند که از داده‌های قبلی قیمت استخراج می‌شوند و میان معامله‌گران نهادی به‌عنوان نقاط احتمالی حمایت و مقاومت در فارکس استفاده می‌شوند.

2) میانگین‌های متحرک: ابزارهای پویا مانند MA50 یا MA200 هستند که در روندهای صعودی نقش حمایت و در روندهای نزولی نقش مقاومت ایفا می‌کنند و به‌عنوان کف یا سقف متحرک عمل می‌کنند.

3) فیبوناچی‌ها: سطوح بازگشتی استاندارد مانند 38.2%، 50% و 61.8% را نشان می‌دهد که اغلب پس از یک روند قوی به‌عنوان نقاط توقف یا برگشت قیمت عمل می‌کنند.

4) اعداد رند: سطوح روانی مانند 1.2000 یا 150.00 هستند که سفارش‌های خرید و فروش پیرامون آن‌ها خوشه‌بندی می‌شود و واکنش‌های حمایتی یا مقاومتی قوی ایجاد می‌کنند.

معامله در فارکس با استفاده از سطوح حمایت و مقاومت

استفاده از سطوح حمایت و مقاومت یکی از پرکاربردترین رویکردها در معاملات فارکس است. این سطوح به معامله‌گر کمک می‌کنند نقاط ورود و خروج را با دقت بیشتری مشخص کند. سه استراتژی اصلی برای ترید در این نواحی عبارت‌اند از:

استراتژی برگشت قیمت: در این روش، معامله‌گر انتظار دارد که قیمت پس از برخورد به سطح حمایت یا مقاومت، تغییر جهت دهد. برای مثال، اگر جفت ارز EUR/USD به سطح حمایتی تاریخی خود نزدیک شود و الگوهای کندلی بازگشتی (مثل پین‌بار یا انگلفینگ صعودی) شکل بگیرند، ورود به معامله خرید منطقی است. حد ضرر معمولا کمی پایین‌تر از سطح حمایت قرار داده می‌شود و حد سود در نزدیکی مقاومت بعدی تنظیم می‌شود.

استراتژی شکست سطح: زمانی که قیمت یک سطح حمایتی یا مقاومتی مهم را با حجم بالا و کندل معتبر بشکند، احتمال ادامه روند بسیار زیاد است. برای نمونه، اگر GBP/USD سطح مقاومتی 1.3000 را با قدرت پشت سر بگذارد و کندل روزانه بالای این سطح بسته شود، ورود به معامله خرید با هدف سطوح بالاتر توجیه‌پذیر خواهد بود. در این حالت، حد ضرر معمولا پایین‌تر از سطح شکسته‌شده تعیین می‌شود.

استراتژی پولبک: پولبک یکی از کم‌ریسک‌ترین روش‌ها برای ورود است. در این حالت، قیمت ابتدا یک سطح مهم را می‌شکند و سپس برای آزمون مجدد به آن بازمی‌گردد. اگر این سطح شکسته‌شده (مثلا مقاومت 1.2000) در بازگشت نقش حمایت ایفا کند و شواهد بازگشتی مثل کندل‌های قوی دیده شود، ورود به معامله خرید منطقی است. حد ضرر در این استراتژی نزدیک به سطح پولبک قرار داده می‌شود که ریسک را کاهش می‌دهد.

برداشت نهایی در خصوص سطح حمایت و مقاومت در فارکس

سطوح حمایت و مقاومت در معاملات فارکس صرفا خطوطی روی نمودار نیستند، بلکه ابزارهایی کاربردی برای تصمیم‌گیری دقیق‌تر در ورود و خروج از معاملات به‌شمار می‌روند. رعایت نکات زیر می‌تواند استفاده حرفه‌ای از این سطوح را ممکن کند:

• اعتبار با هم‌گرایی: وقتی سطح حمایت یا مقاومت با ابزارهایی مانند پیوت، فیبوناچی، میانگین متحرک یا سقف و کف‌های تاریخی هم‌پوشانی داشته باشد، اعتبار آن چند برابر می‌شود و احتمال واکنش بازار بالاتر می‌رود.

• توجه به تغییر نقش‌ها: سطح مقاومتی که شکسته می‌شود می‌تواند در آینده به حمایت معتبر تبدیل شود (و بالعکس). درک این تغییر نقش‌ها مانع از فریب خوردن توسط حرکات کوتاه‌مدت می‌شود.

• زون به‌جای خط: حمایت و مقاومت غالبا به‌صورت محدوده یا ناحیه‌ای از قیمت هستند. با استفاده از شاخص ATR می‌توان پهنای منطقی ناحیه (زون) را مشخص کرد تا نویزهای قیمتی باعث اشتباه در تحلیل نشوند.

• درک عرضه و تقاضا: این نواحی محل تلاقی فشار عرضه و تقاضا هستند و می‌توانند روند را متوقف یا حتی معکوس کنند. شناخت این سازوکار دید بهتری برای مدیریت ریسک ایجاد می‌کند.

• ترکیب با مدیریت ریسک: حتی بهترین ترسیم حمایت و مقاومت هم بدون مدیریت ریسک مناسب ناقص است. ترکیب این ابزار با اصول مدیریت ریسک می‌تواند بهره‌وری معاملات را به شکل محسوسی افزایش دهد.

سوالات متداول