آشنایی بورس نیویورک آمریکا (NYSE) و نحوه سرمایه‌گذاری در آن

بورس نیویورک (NYSE) به عنوان نماد قدرت مالی و مهمترین بازار سرمایه در جهان شناخته می‌شود. این بازار که در منطقه مالی منهتن نیویورک واقع شده و اغلب با لقب «Big Board» از آن یاد می‌شود، بزرگترین بورس اوراق بهادار جهان است که ارزش بازار شرکت‌های پذیرفته شده در آن بر اساس آخرین اطلاعات تا تاریخ فعلی (اوایل سال ۲۰۲۵) به طور تقریبی به ۲۸ تریلیون دلار می‌رسد. این رقم عظیم نشان‌دهنده نقش محوری NYSE در اقتصاد جهانی و جایگاه آن به عنوان مقصد اصلی برای شرکت‌های بزرگ و معتبر جهت عرضه سهام خود است.

پذیرش در NYSE نه تنها دسترسی به نقدینگی عظیمی را فراهم می‌کند، بلکه مهر تاییدی بر اعتبار و پایداری مالی شرکت‌ها نیز محسوب می‌شود و نقش مهمی در فرایند تامین مالی و رشد آن‌ها ایفا می‌کند. در مقاله حاضر، ضمن معرفی این بورس بزرگ، نحوه معاملات در آن، ساختار، شاخص‌ها، الزامات پذیرش و تفاوت آن با بورس نزدک تشریح شده است.

بورس نیویورک چیست؟

بورس نیویورک (NYSE) بزرگترین بورس اوراق بهادار جهان است. دفتر مرکزی آن در خیابان وال استریت در شهر نیویورک قرار دارد و مشهورترین و شناخته‌شده‌ترین بورس اوراق بهادار جهان است. به بیان دیگر بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) بازاری است که در آن سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام شرکت‌های مختلف را خریداری کرده و بفروشند. NYSE یک بازار سازمان‌یافته و به شدت قانونمند است که فرایندهای شفاف و کارآمدی را برای معاملات فراهم می‌کند. مانند سایر بازارها، (NYSE) برای تسهیل معاملات، به فناوری‌های الکترونیکی (معاملات آنلاین) متکی است، اما برخلاف برخی بورس‌های دیگر همچون بورس نزدک، هنوز معاملات فیزیکی (حضوری) در آن صورت می‌گیرد. این ویژگی NYSE را به یک «بازار ترکیبی» (Hybrid Market) تبدیل کرده است.

در حالی که امروزه اکثریت قاطع معاملات از طریق پلتفرم‌های الکترونیکی پیشرفته مانند NYSE Pillar با سرعت بسیار بالا انجام می‌شود، تالار معاملات فیزیکی همچنان نقش مهمی، به ویژه در مدیریت نوسانات، اجرای سفارش‌های بزرگ و پیچیده، و برگزاری رویدادهای مهم مانند عرضه اولیه عمومی (IPO) ایفا می‌کند.

تاریخچه بورس نیویورک

تاریخ تاسیس NYSE به ۱۷ می ۱۷۹۲ بازمی‌گردد. در آن روز، ۲۴ کارگزار سهام از شهر نیویورک قرارداد باتن وود (Buttonwood) را در خیابان ۶۸ وال استریت امضا کردند. این توافق‌نامه تاریخی، که هدف آن ایجاد انحصار در معاملات اوراق قرضه دولتی و سهام بانک‌ها و تعیین کارمزد ثابت بود، اساس تشکیل یک بازار متمرکز و سازمان‌یافته را بنا نهاد و نقطه آغاز NYSE امروزی محسوب می‌شود.

بسیاری از قدیمی‌ترین شرکت‌های سهامی عام در (NYSE) حضور دارند. این بورس تاریخچه‌ای غنی و پرفراز و نشیب، شامل دوره‌های رونق، رکودهای بزرگ مانند سقوط ۱۹۲۹ و بحران ۲۰۰۸، و تحولات فناورانه عظیم را پشت سر گذاشته است. در کنار سهام آمریکایی، شرکت‌های مستقر در خارج از آمریکا نیز می‌توانند در صورت رعایت استانداردهای پذیرش، سهام خود را در بورس نیویورک ارائه کنند. اغلب این کار از طریق رسیدهای سپرده‌گذاری آمریکایی (ADRs) انجام می‌شود که به سرمایه‌گذاران آمریکایی اجازه می‌دهد به راحتی سهام شرکت‌های خارجی را معامله کنند.

این بورس خود در سال ۲۰۰۶ به یک شرکت سهامی عام تبدیل شد. در آن سال، NYSE با شرکت Archipelago Holdings که یک بورس الکترونیکی بود ادغام شد و به یک شرکت سهامی عام تبدیل و بدین ترتیب NYSE Group تشکیل شد. بعد از آن، در سال ۲۰۰۷ با بورس اروپایی Euronext ادغام شد و NYSE Euronext را پدید آورد. نقطه عطف مهم دیگر، خریداری NYSE Euronext توسط شرکت Intercontinental Exchange (به اختصار ICE) در سال ۲۰۱۳ بود. از آن زمان، NYSE به عنوان یکی از شرکت‌های تابعه ICE فعالیت می‌کند و از زیرساخت‌های جهانی و فناوری پیشرفته این گروه بهره‌مند است.

چگونه در بورس نیویورک سرمایه‌گذاری کنیم؟

در خصوص آموزش بورس نیویورک باید گفت که برای خرید و فروش سهام در بورس نیویورک افراد می‌توانند با افتتاح حساب معاملاتی نزد یک کارگزار مجاز در NYSE معامله کنند. انتخاب کارگزار اولین قدم است. برای سرمایه‌گذاران خارج از آمریکا، به‌ویژه از کشورهایی با محدودیت‌های مالی، انتخاب کارگزاری که خدمات بین‌المللی ارائه دهد و با قوانین مربوطه آشنا باشد، اهمیت حیاتی دارد و نیازمند تحقیق دقیق است. پس از انتخاب و افتتاح حساب، باید وجه مورد نیاز به حساب واریز شود.

معاملات در این بورس به صورت حراج انجام می‌شود، به این صورت که خریدار و فروشنده پیشنهاد قیمت خود را ارائه می‌دهند و بالاترین قیمت پیشنهادی خرید یک خریدار با پایین‌ترین قیمت پیشنهادی فروش تطبیق داده می‌شود و سهام را دریافت می‌کند. این فرایند توسط بازارسازان تعیین شده (DMMs) در تالار معاملات و همچنین از طریق سیستم‌های الکترونیکی مدیریت می‌شود. DMMها با ارائه مداوم قیمت‌های خرید (Bid) و فروش (Ask)، به حفظ نقدشوندگی و کشف قیمت کمک می‌کنند. سرمایه‌گذاران می‌توانند از انواع مختلف سفارش‌ها استفاده کنند:

• سفارش بازار (Market Order): اجرای فوری در بهترین قیمت موجود.
• سفارش محدود (Limit Order): تعیین حداکثر قیمت برای خرید یا حداقل قیمت برای فروش.
• سفارش توقف ضرر (Stop-Loss Order): فروش خودکار در صورت رسیدن قیمت به سطح تعیین شده برای محدود کردن ضرر.
• سفارش توقف خرید (Stop-Buy Order): خرید خودکار در صورت رسیدن قیمت به سطح تعیین شده.

در واقع کارگزاران از طرف معامله‌گران در ازای دریافت کارمزد یا کمیسیون خرید و فروش می‌کنند. مدل‌های کارمزد متفاوت است؛ برخی کارگزاران به ازای هر معامله، برخی درصدی از حجم معامله، و برخی دیگر (به‌ویژه پلتفرم‌های آنلاین) ممکن است معاملات بدون کارمزد برای سهام خاصی ارائه دهند.

معاملات اصلی از ساعت ۹:۳۰ صبح تا ۴:۰۰ بعد از ظهر به وقت شرقی (ET) در روزهای دوشنبه تا جمعه ادامه دارد. ساعت پیش‌گشایش نیز معمولا از ساعت ۴:۰۰ صبح به وقت شرقی برای برخی سفارش‌ها آغاز می‌شود و معاملات پس از بازار (After-Hours) تا ساعت ۸:۰۰ شب ادامه می‌یابد، هرچند حجم معاملات و نقدشوندگی در این ساعات کمتر است.

در (NYSE) طبقه‌ای برای معاملات حضوری و غیر آنلاین وجود دارد که افراد (عمدتا کارگزاران تالار به نمایندگی از مشتریان) با حضور در آن موفق به خرید و فروش می‌شوند. همچنین بسترهای معاملات آنلاین نیز برای معامله‌گران فراهم است که امروزه روش غالب برای انجام معاملات است. علاوه بر سهام عادی، سرمایه‌گذاران می‌توانند طیف وسیعی از اوراق بهادار دیگر مانند صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETFs)، اوراق قرضه، سهام ممتاز، و رسیدهای سپرده‌گذاری آمریکایی (ADRs) را نیز در NYSE معامله کنند. البته سرمایه‌گذاری در بازار سهام همواره با ریسک‌هایی مانند نوسانات بازار و ریسک‌های خاص هر شرکت همراه است که مدیریت آن‌ها از طریق تحقیق و تنوع‌بخشی ضروری است.

اعضای اصلی بورس نیویورک

اعضای اصلی NYSE به سه دسته تقسیم می‌شوند:

بازارسازان: بازارسازان تعیین شده (DMM) سنگ بنای بورس نیویورک هستند. این شرکت‌ها (که جایگزین سیستم قدیمی‌تر «متخصصان» یا Specialists شده‌اند) مسئولیت حفظ بازاری منصفانه، منظم و نقدشونده را برای سهام مشخصی که به آن‌ها تخصیص داده شده، بر عهده دارند. این بازارسازان متعهد به حفظ بازارهای منصفانه و منظم برای اوراق بهادار هستند، همچنین به تسهیل معاملات کمک می‌کنند (به‌ویژه در زمان عدم تعادل عرضه و تقاضا با معامله از حساب خود). آن‌ها با استفاده از ترکیبی از تحلیل انسانی و ابزارهای فناورانه، به کاهش نوسانات شدید قیمت کمک می‌کنند.

کارگزاران طبقه معاملات حضوری: دسته دوم کارگزاران سهامی هستند که در طبقه معاملات فیزیکی بورس نیویورک فعال هستند. کارگزاران افرادی هستند که برای شرکت‌های کارگزاری کار می‌کنند و به نمایندگی از مشتریان خود (اغلب موسسات مالی بزرگ یا برای سفارش‌های پیچیده) در تالار معاملات به دنبال بهترین قیمت اجرا هستند. آن‌ها از تخصص و روابط خود در تالار برای مدیریت سفارش‌های بزرگ یا حساس استفاده می‌کنند.

تامین‌کنندگان نقدینگی: این دسته بخش تکمیلی اعضای بورس هستند که به نقدشوندگی بازار کمک می‌کنند، به این معنی که فروش اوراق بهادار برای سرمایه‌گذاران به صورت نقدی با کمک این تامین‌کنندگان آسان‌تر می‌شود. این گروه که عمدتا شامل شرکت‌های معاملاتی الکترونیکی و فرکانس بالا (HFT) هستند و به عنوان تامین‌کنندگان نقدینگی تکمیلی (SLPs) شناخته می‌شوند، به صورت الکترونیکی و فعالانه، قیمت‌های خرید و فروش رقابتی را در سیستم معاملاتی وارد می‌کنند. این کار به کاهش اسپرد قیمت کمک می‌کند. SLPها در ازای این فعالیت از تخفیفات کارمزدی بهره‌مند می‌شوند.

شاخص بورس نیویورک چیست؟

برای درک روند کلی بازار سهام در بورس نیویورک، از شاخص‌های مختلفی استفاده می‌شود. مهم‌ترین شاخص این بورس، شاخص ترکیبی (NYSE Composite Index) است که در سال ۱۹۶۶ به روی کار آمد. این شاخص عملکرد تمام سهام‌ پذیرش‌شده در بورس نیویورک، از جمله سهام شرکت‌های آمریکایی، سهام خارجی، رسیدهای سپرده‌گذاری آمریکایی، تراست‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات و سهام‌های خاص دیگر را اندازه‌گیری و نمایش می‌دهد. لازم به توضیح است که صندوق‌های سرمایه‌گذاری، ETFها، مشتقات و… در محاسبه شاخص بورس نیویورک محاسبه نمی‌شوند. این نکته مهم است که اگرچه ETFها و صندوق‌ها جزو اجزای این شاخص نیستند، اما بسیاری از آن‌ها به طور فعال در بورس نیویورک معامله می‌شوند.

در این شاخص وزن اجزای تشکیل‌دهنده بر اساس ارزش بازار سهام شناور شرکت‌ها محاسبه می‌شود. این روش وزن‌دهی تاثیر سهامی که در اختیار عموم نیست (مانند سهام موسسان یا دولت) را کاهش می‌دهد. خود شاخص بر اساس بازده قیمت و بازده کل محاسبه می‌شود که شامل سود سهام نیز می‌شود و آخرین قیمت معاملاتی اوراق مشمول برای محاسبه شاخص ترکیبی اعمال می‌شود. شاخص ترکیبی NYSE به دلیل پوشش گسترده‌ای که دارد، معیار مناسبی برای ارزیابی سلامت کلی این بورس تلقی می‌شود و اغلب در کنار شاخص‌های معروف‌تری مانند S&P 500 (که بسیاری از اجزای آن در NYSE معامله می‌شوند) و Dow Jones Industrial Average مورد تحلیل قرار می‌گیرد.

الزامات پذیرش شرکت‌ها در بازار بورس نیویورک

برای اینکه یک شرکت در فهرست (NYSE) قرار گیرد، باید حتما غیرخصوصی باشد و استانداردهای مالی و ساختار حاکمیت شرکتی سختگیرانه‌ای را رعایت کند. این استانداردها برای حفظ کیفیت و اعتبار بازار و حمایت از سرمایه‌گذاران طراحی شده‌اند. NYSE معمولا چندین معیار جایگزین برای پذیرش ارائه می‌دهد تا شرکت‌های مختلف با ویژگی‌های گوناگون (مانند شرکت‌های سودآور سنتی یا شرکت‌های در حال رشد با درآمد بالا) بتوانند واجد شرایط شوند.

برای پذیرش در بازار سهام نیویورک (NYSE)، به عنوان نمونه‌ای از حداقل‌های ممکن، یک شرکت باید دارای حداقل ۴۰۰ سهامدار و یک میلیون و یکصد سهم در دست عموم (Publicly Held Shares) باشد. همچنین قیمت سهام آن حداقل ۴ دلار و ارزش بازار سهام شناور عمومی آن (Public Float Market Value) حداقل ۴۰ میلیون دلار تعیین شود. البته، برای پذیرش تحت استانداردهای رایج‌تر و معتبرتر، معمولا ارقام بسیار بالاتری برای ارزش بازار کل شرکت و ارزش شناور عمومی مورد نیاز است (اغلب صدها میلیون دلار).

علاوه بر این، یکی از استانداردها ممکن است نیازمند این باشد که این شرکت باید سودآور بوده و در طول سه سال گذشته حداقل ۱۰ میلیون دلار درآمد (معمولا درآمد قبل از کسر مالیات) کسب کرده باشد. استانداردهای جایگزین ممکن است بر معیارهایی مانند درآمد سالانه بالا یا ارزش بازار جهانی بسیار بالا تمرکز کنند، حتی اگر شرکت هنوز به سودآوری نرسیده باشد.

رعایت استانداردهای بالای حاکمیت شرکتی (Corporate Governance) مانند داشتن اکثریت اعضای هیئت‌مدیره مستقل، کمیته حسابرسی، کمیته تعیین غرامت و کمیته نامزدی نیز الزامی است. شرکت‌هایی که می‌خواهند پذیرش در NYSE را دریافت کنند، سوابق مالی، آیین‌نامه‌های شرکت و اطلاعات مدیران اجرایی خود را برای بررسی ارسال می‌کنند. اگر شرکتی تایید شود، فرایند پذیرش و شروع معاملات در عرض چهار تا شش هفته در NYSE انجام می‌شود که معمولا با مراسم نمادین زنگ افتتاحیه یا اختتامیه همراه است. پذیرش در NYSE مزایایی چون افزایش اعتبار، بهبود نقدشوندگی سهام، و دسترسی بهتر به سرمایه را برای شرکت‌ها به همراه دارد. مهم است که شرکت‌ها پس از پذیرش نیز به طور مداوم این استانداردها را حفظ کنند (الزامات تداوم حضور)، در غیر این صورت با خطر حذف از فهرست (Delisting) مواجه خواهند شد.

تفاوت بورس نزدک و بازار بورس نیویورک

پس از بازار بورس اوراق بهادار نیویورک آمریکا، بازار بورس نزدک (Nasdaq) دومین بورس بزرگ در ایالات متحده با ارزش بازار تقریبی ۲۴ تریلیون دلار (در اوایل ۲۰۲۵) یا حدود ۴ تریلیون دلار کمتر از NYSE است. نزدک بورسی بسیار جوان‌تر از بازار سهام نیویورک است که در سال ۱۹۷۱ تاسیس شد. فراتر از سن و ارزش بازار، تفاوت‌های کلیدی دیگری بین این دو بورس وجود دارد که بر نحوه معاملات، هزینه‌ها، و نوع شرکت‌های پذیرفته شده تاثیر می‌گذارد.

سیستم‌های معاملاتی در NYSE هم به صورت آنلاین و هم به صورت سیستم معاملاتی حضوری است که توسط بازارسازان تعیین شده به منظور تسهیل در حراج‌ها پشتیبانی می‌شود (مدل ترکیبی). بورس نزدک اما از زمان تاسیس یک بورس تمام الکترونیکی (آنلاین) بوده است و فاقد تالار معاملات فیزیکی است. معاملات در بورس نیویورک به صورت حراج صورت می‌گیرد، این در حالی است که در نزدک خرید و فروش توسط واسطه یا بازارگردان (Dealer Market) انجام می‌شود. در بازار حراج نیویورک، خریداران و فروشندگان به طور هم‌زمان پیشنهادهای رقابتی را وارد می‌کنند. سیستم (و DMM) بهترین پیشنهاد خرید را با بهترین درخواست فروش تطبیق می‌دهد. زمانی که پیشنهاد خریدار و درخواست فروشنده مطابقت پیدا کنند، معامله انجام می‌شود. در نزدک، تمام قیمت‌ها توسط چندین واسطه یا بازارگردان (Market Makers) تعیین می‌شود. این بازارگردان‌ها برای هر سهم به طور مداوم قیمت‌های پیشنهادی (فروش – Ask) و قیمت‌های درخواستی (خرید – Bid) را در طول روز معاملاتی به روز می‌کنند و با یکدیگر برای جذب سفارش‌ها رقابت می‌کنند.

همچنین از جمله تفاوت‌های این دو بورس این است که تفاوت زیادی در هزینه شرکت‌ها برای عرضه در بورس دارند. هزینه‌های پذیرش در بورس نزدک از ۵۵,۰۰۰ دلار تا ۸۰,۰۰۰ دلار یا حتی بیشتر برای هزینه اولیه متغیر است. این در حالی است که پذیرش در بورس نیویورک به طور قابل توجهی گران‌تر است، به‌طوری‌که کمترین کارمزد پذیرش اولیه می‌تواند ۱۵۰,۰۰۰ دلار یا بسیار بیشتر باشد، به علاوه هزینه‌های سالانه قابل توجهی نیز وجود دارد. این تفاوت هزینه یکی از عواملی است که شرکت‌ها هنگام انتخاب محل پذیرش در نظر می‌گیرند.

سرمایه‌گذاران معمولا بازار سهام نیویورک را برای مبادلات شرکت‌های قدیمی‌تر و باسابقه‌تر می‌بینند. شرکت‌هایی که اغلب در صنایع سنتی‌تر مانند مالی، صنعتی، و کالاهای مصرفی فعالیت دارند (مانند JPMorgan Chase و Coca-Cola). در مقابل بورس نزدک به پذیرش شرکت‌های جدیدتر که بر فناوری و نوآوری متمرکز شده‌اند، تمرکز دارد (مانند Apple و Tesla). بنابراین برخی از سرمایه‌گذاران شرکت‌های پذیرش شده در بورس نزدک را پرریسک‌تر و پرنوسان‌تر می‌دانند، اگرچه این یک قاعده کلی نیست و هر دو بورس میزبان شرکت‌های بسیار بزرگ و با ثبات هستند. امروزه مرز بین این دو کمتر شده و شرکت‌های فناوری بزرگی در NYSE و شرکت‌های غیرفناوری مهمی در نزدک نیز حضور دارند.

تعطیلات معاملات بازار سهام نیویورک

بورس اوراق بهادار نیویورک در برخی از روزهای سال که مصادف با تعطیلات رسمی فدرال در ایالات متحده هستند، تعطیل است و هیچ معامله‌ای در آن صورت نمی‌گیرد. این تعطیلات در ادامه آورده شده است:

• روز سال نو
• روز مارتین لوتر کینگ جونیور
• تولد جورج واشنگتن
• جمعه خوب
• روز یادبود
• روز آزادی – جونتینت (Juneteenth)
• روز استقلال
• روز کارگر
• روز شکرگزاری
• کریسمس

علاوه بر این روزهای تعطیل کامل، NYSE ممکن است در برخی روزهای دیگر مانند روز بعد از شکرگزاری (Black Friday) یا گاهی اوقات در شب کریسمس (Christmas Eve) زودتر از موعد معمول (مثلا ساعت ۱:۰۰ بعد از ظهر به وقت شرقی) معاملات خود را پایان دهد. برنامه دقیق تعطیلات و ساعات کاری کوتاه شده هر ساله توسط NYSE رسما اعلام می‌شود و سرمایه‌گذاران باید به این برنامه توجه داشته باشند.

نتیجه‌گیری

بورس نیویورک (NYSE) بورسی واقع در شهر نیویورک است که بر اساس کل ارزش بازار اوراق بهادار پذیرش شده خود، بزرگترین بورس مبتنی بر سهام در جهان است. این بازار که تحت مالکیت شرکت ICE فعالیت می‌کند، نقشی حیاتی در اقتصاد جهانی ایفا می‌کند. پذیرش شرکت‌ها در این بورس الزامات سختگیرانه‌ای دارد و معاملات در آن مبتنی بر حراج مدیریت شده توسط DMMها است. این بورس تفاوت‌های کلیدی با بورس نزدک دارد که یکی از این تفاوت‌ها تکنولوژی محور بودن نزدک (به عنوان یک بازار تمام الکترونیکی مبتنی بر بازارگردان) در مقابل مدل ترکیبی NYSE و همچنین تفاوت در نوع شرکت‌های پذیرفته شده و هزینه‌های پذیرش است. NYSE همچنان به عنوان مرکز اصلی کشف قیمت، تامین مالی شرکت‌ها و نماد بازارهای سرمایه پویا در سطح بین‌المللی به شمار می‌رود.