بازار فارکس چیست و چگونه کار می‌کند؟
بازار فارکس، به‌عنوان بزرگترین بازار مالی جهان، نقشی حیاتی در اقتصاد جهانی ایفا می‌کند. این بازار که به‌صورت ۲۴ ساعته در ۵ روز هفته فعالیت می‌کند، بستری برای تبادل ارزها و انجام معاملات ارزی بین بانک‌ها، موسسات مالی، شرکت‌های چندملیتی و معامله‌گران خرد فراهم می‌کند. در این مقاله، به بررسی جامع بازار فارکس پرداخته شده است و جنبه‌های مختلف آن، از جمله تعریف، بازیگران اصلی، اهمیت، اصطلاحات رایج، نحوه معامله، ریسک‌ها، استراتژی‌ها و تفاوت‌های آن با بازار کریپتو مورد بررسی قرار گرفته است.
تعریف بازار فارکس
برای توصیف بازار فارکس به زبان ساده باید گفت که معاملات بازار فارکس مشابه صرافی‌هایی است که هنگام سفر به خارج از کشور نیازهای ارزی افراد را مرتفع می‌کنند. در این بازار، معامله‌گران به خرید و فروش هم‌زمان دو ارز می‌پردازند. به‌عبارت‌دیگر، با خرید یک ارز، ارز دیگری را می‌فروشند و بالعکس. نرخ ارزها نیز دائما بر اساس عرضه و تقاضا در نوسان است.
فارکس یک بازار جهانی غیرمتمرکز برای تبادل ارزها محسوب می‌شود که به‌صورت ۲۴ ساعته در ۵ روز کاری هفته (دوشنبه تا جمعه) فعالیت می‌کند. معاملات فارکس به‌صورت خارج از بورس (OTC) و از طریق شبکه‌ای جهانی از بانک‌ها، موسسات مالی و کارگزاری‌ها انجام می‌پذیرد.
بخش عمده‌ای از معاملات در بازار فارکس توسط معامله‌گران نهادی، از جمله بانک‌ها، مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های چندملیتی انجام می‌شود. هدف اصلی این معامله‌گران لزوما کسب سود از معاملات ارزی نیست، بلکه ممکن است به‌منظور پوشش ریسک و مدیریت نوسانات نرخ ارز، یا انجام معاملات مرتبط با تجارت بین‌المللی، به این بازار وارد شوند. بااین‌حال، انگیزه کسب سود نیز در میان برخی از این معامله‌گران وجود دارد و بخشی از فعالیت‌های آنها به سفته‌بازی اختصاص دارد.
برای مثال، یک معامله‌گر فارکس که قصد انجام تجارت در اروپا را دارد، اگر پیش‌بینی کند ارزش دلار آمریکا در برابر یورو افزایش خواهد یافت، ممکن است اقدام به خرید دلار آمریکا و فروش یورو کند. هدف او از این کار، کسب سود از طریق تفاوت نرخ ارز است. اگر پیش‌بینی او درست باشد و ارزش دلار افزایش یابد، او می‌تواند در آینده با دلار خود، یورو بیشتری خریداری کند. این استراتژی می‌تواند به‌عنوان نوعی پوشش ریسک برای محافظت از سرمایه اولیه این معامله‌گر در برابر نوسانات نرخ ارز عمل کند.
- مقاله پیشنهادی: بورس نیویورک
بازیگران اصلی بازار فارکس
هدف اصلی بازار فارکس تسهیل روند تجارت جهانی است. البته، در این بازار معامله‌گران خرد نیز حضور دارند و هدف آنها کسب سود از طریق پیش‌بینی صحیح تغییرات نرخ ارزها است. در بازار فارکس، بازیگران کلیدی متعددی فعالیت می‌کنند که در ادامه، به بررسی نقش و عملکرد هر یک از این گروه‌ها پرداخته شده است:
بانک‌ها: بزرگترین گروه معامله‌گران بازار های فارکس از نظر کل ارزش دلاری معاملاتی، بانک‌های تجاری و سرمایه‌گذاری هستند. بانک‌ها برای تسهیل روند تجارت مشتریان خود حجم و ارزش زیادی از معاملات ارزی را از طرف آنها انجام می‌دهند. آنها همچنین به‌عنوان سازندگان و معامله‌گران بزرگ این بازار شناخته می‌شوند.
دولت‌ها: دولت‌ها از طریق بانک‌های مرکزی از دیگر بازیگران اصلی بازار جهانی فارکس هستند. بانک مرکزی یک کشور معمولا برای حفظ ارزش نسبی پول و کنترل تورم یا بهبود تراز تجاری کشور همواره در تلاش است. مداخلات بانک مرکزی در بازار ارز کاملا سیاست محور است.
شرکت‌ها: شرکت‌های بزرگ چندملیتی نقش مهمی در بازار فارکس ایفا می‌کنند و حجم معاملات سالانه آنها به صدها میلیارد دلار می‌رسد. این شرکت‌ها اغلب از بازار فارکس برای پوشش ریسک ناشی از نوسانات نرخ ارز در معاملات بین‌المللی خود استفاده می‌کنند.
معامله‌گران خرد: آخرین گروه، معامله‌گران خرد فارکس هستند، معامله‌گرانی که جهت کسب سود در بازار فارکس فعالیت می‌کنند. از مدیران حرفه‌ای صندوق‌های سرمایه‌گذاری گرفته تا سرمایه‌گذاران کوچک فردی با سطوح بسیار متفاوتی از مهارت، دانش و منابع به فارکس می‌آیند و با استراتژی‌های متفاوت معامله می‌کنند.
اهمیت فارکس در تجارت چیست؟
درحالی‌که یک سرمایه‌گذار خرد به دلیل ریسک بالای بازار فارکس بهتر است در این بازار فعالیت نکند، اما معامله در بازار فارکس برای مسافران، صادرکنندگان، واردکنندگان و به‌طورکلی تمامی تاجرها بسیار حائز اهمیت است. بازار جهانی فارکس تجارت را تسهیل و مشکلات ارزی که به دلیل نوسانات قیمتی ایجاد می‌شود، را برطرف می‌کند.
علاوه بر این، تغییرات نرخ ارز تاثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد و زندگی روزمره دارد. به‌عنوان‌مثال، اگر ارزش دلار آمریکا در مقایسه با یورو افزایش یابد (تقویت شود)، به این معنی است که با هر دلار می‌توان یورو بیشتری خرید. این امر منجر به کاهش هزینه‌های سفر به کشورهای حوزه یورو برای آمریکایی‌ها و همچنین کاهش قیمت کالاهای وارداتی از این منطقه به آمریکا می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، کالاهایی مانند خودرو، پوشاک و سایر محصولات اروپایی برای مصرف‌کنندگان آمریکایی ارزان‌تر خواهند شد.
اصطلاحات مهم در بازار فارکس
هر بازاری زبان مخصوص به خود را دارد. در ادامه اصطلاحاتی که در بازار فارکس رایج است، تشریح شده است:
جفت ارز: تمام معاملات فارکس بر پایه جفت ارزها انجام می‌شود. برای مثال، جفت ارز EUR/USD نشان می‌دهد که برای خرید یک یورو، چه مقدار دلار آمریکا باید پرداخت کرد. به ارز اول در هر جفت ارز، ارز پایه، و به ارز دوم، ارز مظنه گفته می‌شود.
پیپ: پیپ (PIP) مخفف عبارت “Percentage in Point” به معنای «درصد تغییر ارزش دارایی» است. پیپ واحد اندازه‌گیری مورد استفاده در بازار فارکس است و کوچک‌ترین واحدی است که نرخ ارز می‌تواند تغییر کند. در اکثر جفت ارزها، قیمت‌ها تا چهار رقم اعشار نمایش داده می‌شوند و چهار رقم اول، پیپ و رقم پنجم، پیپت نامیده می‌شود که یک دهم پیپ است. برای مثال، اگر قیمت EUR/USD از 1.1050 به 1.1051 تغییر کند، این افزایش قیمت 0.0001 دلاری یک پیپ محسوب می‌شود.
اسپرد (Spread): اسپرد، تفاوت بین بالاترین قیمتی است که خریداران حاضر به پرداخت برای یک ارز هستند (قیمت پیشنهادی – Bid) و پایین‌ترین قیمتی که فروشندگان حاضر به فروش آن هستند (قیمت درخواستی – Ask). به‌عنوان‌مثال، اگر قیمت پیشنهادی یک ارز 1.1000 دلار و قیمت درخواستی آن 1.1002 دلار باشد، اسپرد 0.0002 دلار خواهد بود.
لات (LOT): در بازار فارکس، معاملات بر اساس واحدهای استانداردی به نام لات انجام می‌شوند. لات به معنای حجم معامله است و نشان‌دهنده تعداد واحدهای ارز پایه معامله شده است. لات استاندارد برابر با 100,000 واحد از ارز پایه است. علاوه بر لات استاندارد، لات‌های کوچک‌تری مانند مینی‌لات (10,000 واحد)، میکرولات (1,000 واحد) و نانو لات (100 واحد) نیز برای معامله در دسترس هستند. اندازه لات انتخابی توسط معامله‌گر، تاثیر مستقیمی بر میزان سود و ضرر حاصل از معاملات دارد.
اهرم و مارجین: در بازار فارکس، معامله‌گران می‌توانند از اهرم (Leverage) برای افزایش قدرت خرید خود و انجام معاملات بزرگ‌تر با سرمایه کمتر استفاده کنند. اهرم به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که با استفاده از مقدار کمتری از سرمایه خود، موقعیت‌های معاملاتی بزرگ‌تری باز کنند. مانند یک شمشیر دو لبه، اهرم هم می‌تواند سود را افزایش دهد و هم ریسک زیان را بیشتر کند. برای استفاده از اهرم، معامله‌گران باید مقداری پول را به عنوان سپرده (وجه تضمین) یا مارجین در حساب خود قرار دهند. مارجین به‌عنوان وثیقه عمل می‌کند و برای باز نگه‌داشتن موقعیت‌های معاملاتی در صورت ضرر از آن کسر می‌شود.
نحوه معامله ارزها در بازار فارکس
در بازار جهانی فارکس به همه ارزها یک کد سه حرفی بسیار شبیه به نماد سهام اختصاص داده می‌شود. درحالی‌که بیش از 170 ارز در سراسر جهان وجود دارد، دلار آمریکا (USD) در اکثر معاملات فارکس دخیل است، بنابراین دانستن کد آن بسیار حائز اهمیت است. دومین ارز محبوب در بازار فارکس، یورو (EUR) است، ارزی که در 19 کشور اتحادیه اروپا پذیرفته شده است. سایر ارزهای اصلی، به ترتیب محبوبیت شامل ین ژاپن (JPY)، پوند بریتانیا (GBP)، دلار استرالیا (AUD)، دلار کانادا (CAD)، فرانک سوئیس (CHF) و دلار نیوزیلند (NZD) هستند.
تمام معاملات در فارکس به صورت ترکیبی از دو ارز در حال مبادله بیان می‌شود. هفت جفت ارز زیر حدود ۷۵ درصد از حجم بازار فارکس را از نظر معاملات تشکیل می‌دهند:
EUR/USD
USD/JPY
GBP/USD
AUD/USD
USD/CAD
USD/CHF
NZD/USD
نحوه قیمت‌گذاری ارزها در بازار فارکس
هر جفت ارز نشان‌دهنده نرخ فعلی مبادله دو ارز است. در ادامه نحوه تفسیر این اطلاعات با استفاده از EUR/USD (نرخ مبادله یورو به دلار ) به عنوان مثال آورده شده است:
EUR/USD
واحد پول سمت چپ (یورو) ارز پایه و واحد پول سمت راست (دلار آمریکا) ارز مظنه است. نرخ مبادله نشان‌دهنده این است که چه مقدار از ارز مظنه برای خرید ۱ واحد از ارز پایه مورد نیاز است. در نتیجه، ارز مبنا همیشه به‌صورت ۱ واحد بیان می‌شود، درحالی‌که ارز مظنه بر اساس بازار فعلی و میزان مورد نیاز برای خرید ۱ واحد از ارز پایه متفاوت است. اگر نرخ مبادله این دو ارز ۱.۲ باشد، به این معنی است که ۱ یورو توانایی خرید ۱.۲۰ دلار آمریکا را دارد یا به‌عبارت‌دیگر، خرید ۱ یورو ۱.۲۰ دلار هزینه دارد.
وقتی نرخ مبادله افزایش می‌یابد، به این معنی است که ارزش ارز پایه نسبت به ارز مظنه افزایش یافته است، زیرا ۱ یورو دلار بیشتری می‌خرد و برعکس، اگر نرخ مبادله کاهش یابد، به این معنی است که ارزش ارز پایه کاهش یافته است.
اهمیت اهرم در بازار فارکس
یکی از جذابیت‌های بزرگ در معاملات بازار جهانی فارکس، استفاده از اهرم است. اهرم در معاملات فارکس به این صورت است که معامله‌گران با وام گرفتن از یک کارگزار (بروکر)، می‌توانند موقعیت‌های معاملاتی بزرگ‌تری را با یک ارز ایجاد کنند. در نتیجه، اهرم بازده ناشی از حرکت‌های قیمتی مطلوب در نرخ مبادله ارز را افزایش می‌دهد. بااین‌حال، اهرم یک شمشیر دو لبه است، به این معنی که می‌تواند ضررها را نیز افزایش دهد. بنابراین بسیار مهم است که معامله‌گران فارکس یاد بگیرند که چگونه اهرم را مدیریت کنند و از استراتژی‌های مدیریت ریسک برای کاهش ضررها استفاده کنند.
نحوه استفاده از اهرم
برای استفاده از اهرم، معامله‌گر باید مبلغی را به‌عنوان مارجین (وثیقه) در حساب خود قرار دهد. نسبت اهرم نشان می‌دهد که حجم معامله چندبرابر مارجین سپرده شده است. به‌عنوان‌مثال، اهرم 1:100 به این معناست که معامله‌گر می‌تواند با 1,000 دلار مارجین، معامله‌ای به ارزش 100,000 دلار انجام دهد. اهرم در واقع وامی از طرف کارگزاری یا همان بروکر است. بااین‌حال، استفاده از اهرم ریسک بسیار بالایی دارد و می‌تواند منجر به ضررهای سنگین شود، زیرا هم سود و هم ضرر به نسبت اهرم چندبرابر می‌شود.
در تصویر ذیل نمونه‌هایی از الزامات مارجین و نسبت‌های اهرمی در بازار فارکس آورده شده است:
انواع بازارهای فارکس
اگرچه تجارت بین‌المللی بخشی از معاملات بازار فارکس را تشکیل می‌دهد، اما عمده معاملات این بازار با هدف کسب سود از پیش‌بینی تغییرات قیمت ارزها نسبت به نرخ‌های فعلی انجام می‌شود. مشابه معامله‌گران سهام، معامله‌گران فارکس تلاش می‌کنند ارزهایی را خریداری کنند که تصور دارند، ارزش آنها نسبت به سایر ارزها افزایش می‌یابد، یا از شر ارزهایی که بر اساس پیش‌بینی‌ها قدرت خرید آنها کاهش می‌یابد، خلاص شوند. قیمت ارزها تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند اخبار اقتصادی، رویدادهای سیاسی و نرخ بهره قرار دارد.
سه بازار اصلی برای معامله در بازار فارکس وجود دارد که معامله‌گران با اهداف مختلف می‌توانند در آنها فعالیت کنند:
- بازار نقدی (Spot Market): بازار نقدی، بازار اصلی فارکس است که در آن جفت ارزها فورا مبادله می‌شوند و نرخ‌های مبادله بر اساس عرضه و تقاضا در زمان واقعی تعیین می‌شوند.
- بازار فوروارد (Forward Market): در بازار فوروارد، معامله‌گران، که غالبا بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ هستند، می‌توانند قراردادهای خصوصی با یکدیگر منعقد کنند و توافق کنند که مقداری ارز را با نرخی معین در تاریخ مشخصی در آینده خرید و فروش کنند. این قراردادها قابل‌تنظیم و مخصوص نیازهای خاص هستند. هدف اصلی بازار فوروارد پوشش ریسک نوسانات نرخ ارز است.
- بازار آتی (Futures Market): در بازار آتی، معامله‌گران قراردادهای استاندارد شده‌ای برای خرید یا فروش ارز در تاریخ‌های معین در آینده منعقد می‌کنند. این قراردادها معمولا در صرافی‌های معتبر قابل‌معامله هستند و حجم و ارزش آنها از قبل تعیین شده است.
بازارهای فوروارد و آتی عمدتا توسط معامله‌گرانی استفاده می‌شود که می‌خواهند از تغییرات قیمت ارزها در آینده سود ببرند یا ریسک خود را مدیریت کنند. نرخ ارز در این بازارها تحت تاثیر قیمت‌های بازار نقدی و همچنین عوامل دیگری مانند نرخ بهره و انتظارات بازار قرار دارد.
استراتژی‌های معاملاتی در بازار فارکس
در بازار فارکس، تحلیلگران به‌منظور پیش‌بینی روند قیمت‌ها، از روش‌های تحلیلی مختلفی بهره می‌برند. دو روش پرکاربرد، تحلیل بنیادی و تحلیل تکنیکال است که در ادامه توضیح داده شده‌اند:
تحلیل بنیادی در فارکس
تحلیل بنیادی، روشی است که معمولا مورد توجه معامله‌گران بلندمدت قرار می‌گیرد. این دسته از معامله‌گران، با هدف کسب سود در بازه‌های زمانی طولانی، اقدام به خرید یا فروش جفت ارزها می‌کنند.
اساس تحلیل بنیادی، بررسی و ارزیابی شرایط اقتصادی در سطوح ملی و بین‌المللی است. در طول زمان، گزارش‌های اقتصادی متعددی از کشورهای مختلف منتشر می‌شود. این گزارش‌ها، با ارائه سیگنال‌های مثبت یا منفی، نقش مهمی در ایجاد نوسانات قابل‌توجه در نرخ جفت ارزها ایفا می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، انتشار مجموعه‌ای از گزارش‌های مثبت در مورد اقتصاد بریتانیا در یک بازه زمانی سه‌ماهه، می‌تواند منجر به افزایش ارزش پوند در برابر سایر ارزها مانند یورو و دلار شود.
از جمله مهم‌ترین گزارش‌های اقتصادی که تاثیر قابل‌توجهی بر بازار فارکس دارند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تولید ناخالص داخلی (GDP)
- شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI)
- شاخص قیمت تولیدکننده (PPI)
- گزارش‌های مربوط به اشتغال و اعتماد مصرف‌کننده
علاوه بر این، نرخ‌های بهره که توسط بانک مرکزی هر کشور تعیین می‌شوند، یکی از عوامل کلیدی در تعیین ارزش نسبی ارزها هستند. به طور مثال، اگر سرمایه‌گذاران بتوانند از طریق سپرده‌گذاری در حساب‌های بهره‌دار ایالات متحده، سود بیشتری نسبت به سایر کشورها کسب کنند، دلار آمریکا برای آنها جذاب‌تر خواهد بود و در نتیجه، ارزش آن در مقایسه با سایر ارزها افزایش خواهد یافت.
تحلیل تکنیکال در فارکس
بسیاری از معامله‌گران بازار فارکس برای یافتن فرصت‌های معاملاتی مناسب از تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. تحلیل تکنیکال فارکس، روشی برای بررسی و پیش‌بینی قیمت‌ها بر اساس نمودارها و شاخص‌های فنی است. این روش بیشتر مورد توجه معامله‌گران کوتاه‌مدت و روزانه قرار دارد، اما معامله‌گران بلندمدت نیز می‌توانند از آن بهره ببرند. در تحلیل تکنیکال، با بررسی روند قیمت گذشته یک دارایی و رفتار بازار (مانند حجم معاملات و نوسانات)، قیمت احتمالی آن در آینده پیش‌بینی می‌شود.
چه عواملی بر بازار فارکس اثرگذارند؟
نکته‌ای که در آموزش بازار فارکس باید بدان توجه داشت، شناخت عوامل اثرگذار و نحوه اثرگذاری آن بر این بازار است. همچون بسیاری از بازارها قیمت‌ها در بازار فارکس بر اساس عرضه و تقاضای فروشندگان و خریداران تعیین می‌شود. بااین‌حال، متغیرهای کلان دیگری نیز در این بازار نقش دارند. تقاضا برای ارزهای خاص می‌تواند تحت تاثیر نرخ بهره، سیاست‌های بانک مرکزی، سرعت رشد اقتصادی و محیط سیاسی یک کشور قرار گیرد.
بازار فارکس ۲۴ ساعت شبانه‌روز و پنج روز هفته (آخر هفته‌ها معاملات بسیار اندکی انجام می‌شود و عمق بازار بسیار کم است) باز است که این امر به معامله‌گران این فرصت را می‌دهد تا نسبت به اخبار اثرگذار واکنش نشان دهند. به‌طورکلی، مهم است که معامله‌گران از عواملی که بر بازار اثرگذار است و می‌تواند باعث تغییر قیمت ارزها شود، آگاه باشند.
ریسک‌های معاملات در بازار فارکس
بازار فارکس به‌خودی‌خود ریسک چندانی ندارد، اما باتوجه‌به این‌که معاملات در فارکس عموما نیاز به اهرم دارد و معامله‌گران از مارجین استفاده می‌کنند، ریسک معاملات در این بازار افزایش می‌یابد. قیمت ارزها دائما در حال نوسان است و استفاده از اهرم در این شرایط همچون شمشیر دو لبه است، زیرا می‌تواند هم سود و هم زیان را افزایش دهد.
درصورتی‌که قیمت خلاف جهت پیش‌بینی‌شده از سوی معامله‌گر حرکت کند و میزان زیان، بسیار نزدیک به مبلغ مارجین شود، در این صورت ممکن است که کارگزار موقعیت معاملاتی را ببند. به این اتفاقا اصطلاحا کال مارجین گفته می‌شود که باعث ازدست‌رفتن کل سرمایه درگیر در معامله می‌شود.
علاوه بر همه این‌ها، باید به خاطر داشت که کسانی که ارزهای خارجی را معامله می‌کنند، همچون ماهی‌های کوچکی هستند که در حوضچه‌ای از معامله‌گران ماهر و حرفه‌ای شنا می‌کنند، بنابراین همواره باید محتاط بود. کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) در مورد کلاهبرداری بالقوه یا اطلاعاتی که می‌تواند برای معامله‌گران جدید گیج‌کننده باشد، همواره هشدار داده است.
نکته بسیار خوب آن است که ترید در بازار فارکس در بین سرمایه‌گذاران فردی نسبت به نهادی چندان رایج نیست. در واقع، معاملات خرد (معمولا توسط افراد غیرحرفه‌ای) تنها 5.5 درصد از کل بازار جهانی فارکس را تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، از معدود معامله‌گران خرد که در معاملات فارکس شرکت می‌کنند، اکثر آنها صرفا برای کسب سود فعالیت می‌کنند.
استراتژی‌های معاملاتی در بازار فارکس
در بازار فارکس، استراتژی‌های معاملاتی مختلفی وجود دارد که هر یک بر اساس نیاز و سبک معامله‌گری خاصی طراحی شده‌اند. در این بخش، به بررسی برخی از مهم‌ترین و پرکاربردترین استراتژی‌های معاملاتی پرداخته شده که در فارکس مورد استفاده قرار می‌گیرند.
۱. استراتژی اسکالپینگ (Scalping)
اسکالپینگ یک استراتژی کوتاه‌مدت است که هدف آن کسب سودهای کوچک و مکرر از نوسانات قیمتی جزئی است. معامله‌گران این روش معمولا معاملات خود را نهایتا برای چند دقیقه باز نگه می‌دارند و از حجم معاملات بالا و استفاده از اهرم برای افزایش سود استفاده می‌کنند. این استراتژی مناسب کسانی است که زمان زیادی برای پایش بازار دارند.
۲. استراتژی معاملات روزانه (Day Trading)
معاملات روزانه شامل خرید و فروش ارزها در طول یک روز است. هدف این استراتژی، کسب سود از نوسانات قیمت در طول یک روز معاملاتی است. این نوع معامله‌گری نیازمند زمان و توجه به اخبار اقتصادی و روندهای بازار است تا بتوان به‌درستی به تغییرات قیمت واکنش نشان داد.
۳. استراتژی سوئینگ تریدینگ (Swing Trading)
در این استراتژی، معامله‌گران به دنبال کسب سود از نوسانات قیمتی میان‌مدت هستند. معمولا موقعیت‌های معاملاتی برای چند روز تا چند هفته باز نگه داشته می‌شوند. سوئینگ تریدینگ برای کسانی که نمی‌خواهند به طور پیوسته بازار را دنبال کنند، مناسب است.
۴. استراتژی پوزیشن تریدینگ (Position Trading)
این استراتژی برای کسانی است که دیدگاه بلندمدت دارند و به نوسانات کوتاه‌مدت توجه نمی‌کنند. معامله‌گران با نگاه به وضعیت بنیادی بازار، پوزیشن‌های خود را برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها باز نگه می‌دارند. این استراتژی بیشتر بر تحلیل بنیادی و روندهای اقتصادی تمرکز دارد.
هرکدام از این استراتژی‌ها نیاز به دانش و تجربه خاصی دارد و باید باتوجه‌به شرایط بازار و اهداف فردی انتخاب شوند. همچنین، استفاده از هر یک از این استراتژی‌ها باید همراه با مدیریت دقیق ریسک و آگاهی از تحولات بازار باشد.
تفاوت بازار کریپتو و فارکس
معامله در بازار های فارکس با معامله در بازار ارز دیجیتال تفاوت‌های کلیدی دارد که در ادامه مختصرا تشریح شده است:
ریسک: معامله در بازار کریپتو با ریسک بالاتری نسبت به معاملات در فارکس همراه است.
قدمت: بازار فارکس قدیمی‌تر از کریپتو است.
حجم معاملات: حجم معاملات بازار فارکس بیشتر از بازار کریپتو است.
نقدشوندگی: بازار فارکس با حجم معاملات زیاد و اسپردهای محدود، نقدشوندگی بالاتری نسبت به بازار کریپتو دارند.
مقررات: فارکس به‌شدت تحت نظارت است، درحالی‌که نظارت بر بازار کریپتو کمتر است.
ساعات معاملاتی: بازارهای فارکس ۲۴ ساعته در ۵ روز کاری هفته باز هستند، درحالی‌که بازار ارزهای دیجیتال در تمام روزهای هفته ۲۴ ساعته دایر است.
میزان نوسانات: قیمت‌ها در بازار کریپتو نسبت به بازار فارکس نوسان بیشتری دارد.
نتیجه‌گیری
بازار فارکس یکی از جذاب‌ترین بازارها برای تجار و معامله‌گران است. البته به‌رغم آنکه هدف این بازار تسهیل تجارت است، اما معامله‌گران خرد برای کسب سود در این بازار معامله می‌کنند. «کسب آسان پول» از معاملات فارکس می‌تواند فریبنده باشد. واقعیت این است که اکثر معامله‌گران فارکس ضرر می‌کنند و تنها درصد کمی از معامله‌گران برنده ثابت بازار معاملات ارزی هستند. کلید موفقیت در معاملات فارکس نه‌تنها یک استراتژی خوب و صحیح معاملاتی، بلکه نیازمند نظم و انضباط معاملاتی، صبر و مدیریت ریسک است. لازم به توضیح است که معامله در بازار فارکس در ایران غیرقانونی و نامشروع است، اما در سایر کشورها منعی برای معامله در این بازار وجود ندارد.
