معاملات مارجین در بایننس؛ آموزش جامع از صفر تا صد

معاملات مارجین در بایننس، یک روش معاملاتی است که به تریدرها امکان می‌دهد با استفاده از وجوه قرض گرفته شده از صرافی، پوزیشن‌هایی با حجم بزرگ‌تر از سرمایه واقعی خود باز کنند. این فرایند از طریق ابزاری به نام اهرم (Leverage) انجام می‌شود که می‌تواند سودهای بالقوه را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. با این حال، این موضوع در جهت مخالف نیز عمل می‌کند و ریسک زیان‌های بزرگ‌تر را نیز به همان نسبت افزایش می‌دهد. در این شیوه، سرمایه شخصی تریدر به عنوان وثیقه یا مارجین (Margin) برای پوشش ریسک‌های احتمالی پوزیشن باز شده عمل می‌کند.

مقاله پیشنهادی: بایننس چیست؟

مبانی معاملات مارجین در بایننس

برای موفقیت و مدیریت ریسک موثر در معاملات مارجین بایننس، تسلط کامل بر مجموعه‌ای از اصطلاحات و سازوکارهای بنیادین، امری ضروری است. این مفاهیم، پایه و اساس تمام معاملات اهرمی را تشکیل می‌دهند و درک دقیق آن‌ها، پیش‌نیاز هرگونه فعالیت در این نوع معاملات پرریسک است. برای آشنایی کامل‌تر و دقیق‌تر با این مفاهیم نسبتا پیچیده، مطالعه مقاله مربوط به کال مارجین اکیدا توصیه می‌شود.

اهرم (Leverage)

اهرم ابزاری مالی است که به تریدر اجازه می‌دهد تا با سرمایه اولیه محدود، یک پوزیشن با ارزش اسمی بسیار بالاتر را باز کند و به صورت یک ضریب (مانند 5x یا 10x) بیان می‌شود. برای مثال، با اهرم 10x، یک تریدر می‌تواند با ۱۰۰ دلار از سرمایه خود، پوزیشنی به ارزش ۱۰۰۰ دلار باز کند. در معاملات مارجین بایننس، ۹۰۰ دلار باقی‌مانده توسط صرافی بایننس در قالب وجه قرضی (در واقع وام) تامین می‌شود.

مارجین اولیه (Initial Margin)

مارجین اولیه، حداقل میزان سرمایه‌ای است که یک تریدر باید از منابع مالی خود به عنوان وثیقه برای باز کردن یک پوزیشن اهرمی جدید اختصاص دهد. این مبلغ بر اساس حجم کل پوزیشن و ضریب اهرم انتخابی محاسبه می‌شود و به نوعی، تضمین اولیه تریدر برای پوشش زیان‌های احتمالی به شمار می‌رود.

سطح مارجین (Margin Level)

قبل از توضیح کال مارجین، درک شاخص «سطح مارجین» حیاتی است. این شاخص، معیار اصلی سنجش سلامت یک حساب مارجین بوده و نشان می‌دهد که دارایی‌های حساب تا چه حد بدهی‌های حساب را پوشش می‌دهند. هرچه این عدد بالاتر باشد، حساب امن‌تر است. فرمول محاسبه سطح مارجین به این صورت است:

سطح مارجین = ارزش کل دارایی‌ها تقسیم بر کل بدهی‌ها

در اینجا، «کل بدهی‌ها» شامل مجموع مبلغ اصلی وام گرفته شده و بهره‌ای است که تا آن لحظه به آن تعلق گرفته است.

کال مارجین (Margin Call)

کال مارجین در بایننس، یک هشدار سیستمی و خودکار است. زمانی که به دلیل حرکت بازار برخلاف یک پوزیشن، سطح مارجین حساب به یک آستانه خطر از پیش تعیین‌شده توسط بایننس می‌رسد، سیستم به صورت خودکار یک هشدار کال مارجین ارسال می‌کند. این هشدار به تریدر فرصت می‌دهد تا با واریز وجه بیشتر یا بستن بخشی از پوزیشن، سطح مارجین را بهبود بخشیده و از لیکویید شدن جلوگیری کند.

لیکویید شدن (Liquidation)

لیکویید شدن، اقدام نهایی و اجباری صرافی برای جلوگیری از زیان دیدن خود است. اگر تریدر به هشدار کال مارجین بی‌توجهی کند و سطح مارجین به آستانه لیکوییدیشن برسد، بایننس به طور خودکار پوزیشن یا پوزیشن‌های زیان‌ده را می‌بندد. هدف از این اقدام، بازپس‌گیری وجوه قرض داده شده و جلوگیری از منفی شدن حساب تریدر است.

از آنجایی که لیکویید شدن از طریق یک سفارش بازار (Market Order) فوری انجام می‌شود، ممکن است قیمت نهایی تسویه پوزیشن با قیمت تئوریک لیکوییدیشن تفاوت داشته باشد. این پدیده که به دلیل لغزش قیمت (اسلیپیج) رخ می‌دهد، می‌تواند در بازارهای پرنوسان، میزان زیان نهایی را کمی بیشتر کند.

لازم به ذکر است که آستانه‌های کال مارجین و لیکوییدیشن، اعداد ثابتی نیستند. این مقادیر برای هر جفت ارز و بر اساس عواملی چون سطح اهرم و میزان بدهی، به صورت پویا تعیین می‌شوند. تریدرها موظف هستند برای مدیریت ریسک صحیح، همواره سطح مارجین مشخص‌شده برای پوزیشن خود را مستقیما در رابط کاربری پلتفرم بایننس بررسی و رصد کنند.

مدیریت ریسک در معاملات مارجین بایننس

صرافی بایننس دو حالت اصلی برای مدیریت وثیقه و ریسک در معاملات مارجین ارائه می‌دهد:

• مارجین کراس (Cross Margin)
• مارجین ایزوله (Isolated Margin)

انتخاب میان این دو حالت، یک تصمیم کلیدی است که تاثیر مستقیمی بر نحوه مدیریت ریسک سبد معاملاتی تریدر دارد.

مارجین کراس (Cross Margin)

در حالت مارجین کراس، کل موجودی حساب مارجین تریدر به عنوان وثیقه برای تمام پوزیشن‌های باز او عمل می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود سود یک پوزیشن بتواند زیان پوزیشن دیگر را پوشش دهد و از لیکویید شدن آن جلوگیری کند. هرچند این حالت انعطاف‌پذیری بالایی دارد، اما در صورت حرکت شدید بازار، ریسک از دست رفتن کل موجودی حساب مارجین را به همراه دارد.

مارجین ایزوله (Isolated Margin)

در حالت مارجین ایزوله، تریدر برای هر پوزیشن، یک مقدار مارجین مشخص و مجزا اختصاص می‌دهد. ریسک هر پوزیشن کاملا به همان مارجین تخصیص‌یافته محدود می‌شود. در صورت لیکویید شدن یک پوزیشن ایزوله، این اتفاق هیچ تاثیری بر سایر پوزیشن‌های ایزوله یا موجودی باقی‌مانده در حساب مارجین نخواهد داشت. این حالت برای مدیریت دقیق ریسک در معاملات خاص و پرریسک، ایده‌آل است.

جدول زیر، تفاوت‌های کلیدی بین دو حالت مارجین کراس و مارجین ایزوله را به طور خلاصه نشان می‌دهد.

آموزش معاملات مارجین در بایننس

در ادامه، یک راهنمای عملی و گام به گام برای انجام یک معامله مارجین در پلتفرم بایننس ارائه شده است. این فرایند نیازمند دقت و پیروی از مراحل مشخصی است که در ادامه تشریح می‌شوند.

گام اول: فعال‌سازی حساب مارجین

پیش از هر چیز، وجود یک حساب کاربری احراز هویت شده در بایننس الزامی است. پس از ورود به حساب، تریدر باید به بخش «Margin» مراجعه کند. در این مرحله، توافق‌نامه خدمات مارجین نمایش داده می‌شود که پس از مطالعه و تایید آن، حساب مارجین فعال می‌شود.

گام دوم: انتقال وجه به کیف پول مارجین

برای تامین وثیقه، لازم است وجه مورد نظر از کیف پول اسپات (Spot Wallet) به کیف پول مارجین (Margin Wallet) منتقل شود. این وجوه به عنوان مارجین اولیه برای باز کردن پوزیشن و تضمین بازپرداخت وجوه قرضی عمل خواهند کرد.

گام سوم: دریافت وجه قرضی

برای استفاده از اهرم، تریدر باید از صرافی وام (وجه قرضی) دریافت کند. در بخش معاملات مارجین پلتفرم، پس از انتخاب جفت ارز مورد نظر، با کلیک بر روی گزینه Borrow و مشخص کردن مقدار، وام دریافت می‌شود. بایننس به صورت خودکار سقف وام قابل دریافت را بر اساس میزان وثیقه (میزان مارجین اولیه) محاسبه می‌کند.

گام چهارم: باز کردن پوزیشن

پس از تامین اعتبار، معامله‌گر می‌تواند پوزیشن خود را باز کند.

• پوزیشن لانگ (Long Position): مناسب برای زمانی که تحلیل‌ها حاکی از افزایش قیمت است.
• پوزیشن شورت (Short Position): مناسب برای زمانی که تحلیل‌ها حاکی از کاهش قیمت است.

گام پنجم: مدیریت و بستن پوزیشن

موفقیت در معاملات مارجین به مدیریت دقیق پوزیشن باز بستگی دارد. این یعنی باید بر «سطح مارجین» برای پیشگیری از خطر لیکویید شدن نظارت دائمی داشت. هر زمان که تریدر تصمیم به خروج از معامله بگیرد، می‌تواند با سفارش‌های بازار (فروش فوری) یا لیمیت (فروش در قیمت مشخص)، پوزیشن خود را ببندد. پس از بستن پوزیشن، بدهی وام و بهره آن به طور خودکار تسویه شده و سود یا باقی‌مانده وثیقه فورا به کیف پول مارجین بازمی‌گردد.

هزینه‌ها و کارمزدها در معاملات مارجین بایننس

معاملات مارجین در بایننس شامل هزینه‌هایی است که باید در محاسبات هر معامله‌گری لحاظ شوند.

• بهره (Interest): مهم‌ترین هزینه، بهره‌ای است که به صورت ساعتی برای وجوه قرض گرفته شده محاسبه و دریافت می‌شود. لازم به ذکر است که نرخ بهره ثابت نیست و بر اساس عرضه و تقاضای لحظه‌ای برای وام گرفتن آن ارز دیجیتال در پلتفرم، به صورت پویا تغییر می‌کند.
• کارمزد ترید (Trading Fees): مشابه معاملات اسپات، برای هر سفارش در معاملات مارجین، کارمزد ترید دریافت می‌شود. این کارمزدها بر اساس سطح کاربری تریدر در بایننس تعیین می‌شوند.

جمع‌بندی

معاملات مارجین در بایننس، روشی کارآمد برای افزایش توان معاملاتی است، اما ریسک‌های قابل توجهی، به ویژه خطر لیکویید شدن سریع پوزیشن‌ها، را به همراه دارد. بنابراین، موفقیت پایدار در این عرصه بیش از آنکه به پیش‌بینی بازار وابسته باشد، به مدیریت ریسک صحیح و منضبط وابسته است. تسلط بر مفاهیمی چون سطح مارجین و انتخاب استراتژیک بین حالت‌های کراس و ایزوله، از ابزارهای بنیادین برای کنترل ریسک در معاملات مارجین به شمار می‌روند. در نهایت، معاملات مارجین بایننس تنها برای تریدرهای آگاه و باتجربه‌ای مناسب است که با درک کامل از سازوکارها و خطرات آن، آماده مدیریت فعال پوزیشن‌های خود هستند.

سوالات متداول (FAQ)